در روزهاي گذشته چندين كليپ كه گوينده آن از جنس روحانيت بود در شبكه‌هاي اجتماعي پخش شد. ولايت و بادمجان، به آسمان رفتن اميرالمومنين براي حل اختلاف فرشتگان يا روش‌هاي تشخيص موانع بارداري و... دستمايه مغرضين و در كمين نشستگان روحانيت و بدحالي متدينين شد. عبدالله گنجي، مديرمسئول روزنامه جوان در كانال تلگرامي خود نوشت: ممكن است گوينده قصد و غرضي هم نداشته باشد اما زمان‌شناسي و واكنش اجتماعي- عقلاني نسبت به محتوي و محتمل بودن وهن روحانيت و تشيع بايد در خروجي بيان حتماً لحاظ شود. نسبت روحانيت و حكومت در عصر حاضر عنصر مهم‌تري است كه بايد در بيان روحانيت مدنظر قرار گيرد. خوشبختانه در جدال طولاني اخباريون و اصوليون كه بيش از دو قرن به طول انجاميد اصوليون پيروز شدند و عقلانيت يكي از شاخص‌هاي مهم دينداري تشيع شد كه تشكيل حكومت مدرن به نام دين بي ارتباط با اين خصيصه نيست.
اما ممكن است همچنان نحله‌هاي اخباري گري وجود داشته باشند و برايشان مهم نباشد كه تأثيرات اجتماعي يا برون ديني سخن آنان چيست. امروز ديگر زماني نيست كه مثلاً بگوييم امير المومنين در مسجد كوفه بود كه شير وارد شد و او دستور داد خارج شود يا امام حسين آنقدر از لشكر مقابل كشت تا خون به بالاي زانوي ذوالجناح رسيد. امروز به الگو‌هاي عملي براي هدايت اجتماعي نياز داريم كه در سيره ائمه موج مي‌زند. تلقي از اسلام سياسي و اجتماعي و استمرار آن منوط به ارائه الگوي عملي و قابل تحقق و مفيد براي دين و دنياي مردم است. كساني كه نمي‌توانند در اين ريل حركت كنند حداقل حاشيه‌سازي نكنند. به تعبير ديگر «روش نقل» بدون توجه به قرائن و روش‌هاي ديگر خصوصاً قياس و استقرا و وحي نه تنها كارآمد نيست كه بعضاً موجب وهن است. شرط پذيرش روايت‌هاي ديني، انطباق عقلاني و «پذيرش امكان تحقق» از سوي عقل است. حتي ممكن است خصلتي در ائمه باشد كه امروزه نتوان اجرا كرد(مانند هزار ركعت نماز امام سجاد عليه السلام) اما عقل مي‌پذيرد كه محقق شده است. اين نوع مسائل قابل تطبيق و پذيرش عقلاني است كه بايد در عظمت آن بزرگان گفت نه الگو دادن. آنچه قطعي است حيات ظاهري ائمه كاملاً طبيعي و عين مردم بوده است تا قابليت فهم براي بشر معمولي داشته باشند.
سردرگمي اصلاح‌طلبانه در تعامل با لاريجاني
به نظر مي‌رسد موضوع حمايت يا عدم حمايت اصلاح طلبان از علي لاريجاني در انتخابات رياست جمهوري اختلافات جديدي را ميان افراد مختلف اين طيف ايجاد كرده و در واقع نوعي سردرگمي از رصد مواضع اصلاح طلبان در اين زمينه مشاهده مي‌شود. روز گذشته روزنامه آرمان سمت راست لوگوي خود را به تيتر «لاريجاني و رئيسي براي اصلاح‌طلبان تفاوتي ندارند» اختصاص داد تا از قول اسماعيل گرامي مقدم، عضو شوراي مركزي حزب اعتماد ملي بگويد كه «با شرايط كنوني و با چيزي كه تا اين لحظه ديده‌ايم، اصلا ائتلاف اصلاح‌طلبان با آقاي لاريجاني يا طيف‌هايي از اصولگرايي قابل تصور نيست.» او معتقد است سهم اصلاح طلبان در دولت روحاني داده نشده و «چيدمان دولت و استانداران مورد مشورت اصلاح‌طلبان نبود. اين جريان براي تحقق سهم ملت به مشاركت فراخوانده نشد و مطرح كردن ائتلافي مجدد، آن هم با طيف آقاي لاريجاني، مردود است و نبايد به آن فكر كنيم. در سه انتخابات اخير ائتلاف براي ما به دلايلي ضرورت داشت اما اكنون ضرورت امروز اصلاح‌طلبان حفظ هويت است.»
جالب اينكه دقيقاً در سمت راست لوگوي روزنامه اصلاح طلب ديگر تيتري در موضوع مشابه ولي با رويكردي كاملاً متفاوت به چشم مي‌خورد. آفتاب يزد تيتر‌زده كه «امكان نزديكي بيشتر اصلاح‌طلبان و علي لاريجاني وجود دارد» تا از قول مصطفي معين بگويد كه «تا انتخابات رياست جمهوري در سال 1400 گزينه‌هاي متعددي خواهيم داشت. يكي از شاخص‌ترين آنها مي‌تواند آقاي جهانگيري باشد ولي اين طور نيست كه نامزدها فقط به او محدود شود و گزينه‌هاي ديگري وجود نداشته باشد...
آقاي علي لاريجاني را يك رجل سياسي باهوش مي‌دانم زيرا از ديرباز در موقعيت‌هاي مختلف كم و بيش شاهد عملكرد او بوده‌ام. از طرف ديگر فكر هم مي‌كنم نوع ديدگاه‌هاي او به تدريج نسبت به گذشته مقداري تعديل شده است. در شرايط فعلي نه خود او ادعاي نامزدي از سوي اصلاح طلبان دارد و نه اصلاح‌طلبان او را به عنوان يك گزينه اصلاح طلب قبول دارند، اما در شرايط خاص ممكن است اين نزديكي‌ها بيشتر شود.» اين تيترها صرفاً يك تصادف نيست؛ بلكه نمايانگر يك اختلاف است؛ يك سردرگمي كه يعني جريان اصلاحات بين حفظ هويت اصلاح طلبانه خود يا حمايت مجدد از يك غيراصلاح طلب مردد مانده است.
" عقلانيت يكي از شاخص‌هاي مهم"با گفتن و نوشتن هیچگاه عقلانیت در جامعه ایجاد نمی شود.زمانی عقلانیت در جامعه ایجاد می شود که در عمل کار عقلانی انجام شود چه بسیار پند دهنگان اخلاق و عقلانیت که در هنگامه کسب شهوات ابن دنیا عقلانیت که مهمترین ان عدم ازار و اذیت دیگران هست به فراموشی سپرده می شود.متاسفانه چون کلام و نوشتن یکی از مهمترین ابزار برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران هست چه نویسندگان و سخنورانی که با این دو ابزار هر کار غیر عقلانی را با عقلانیت نشان می دهند و هر کار عقلانی را بی عقلی که نمونه های ان در این کشور فراوان هست اما چون بجای عقلانیت تمامیت خوای نهادینه شده و گفتن ان باعث اسیب می شود عقل حکم می کند که از ان باید گذشت و صبر پیش گرد تا عده اندکی که برای بدست اوردن منافع دنیوی شهوات را به عنوان عقلانیت معرفی می کند سر عقل بیایند 
