از انتقادات هميشه منتقدان داخلي روحاني به او محرمانه دانستن بسياري از اقدامات دولت بود. دولتي كه از شعارهايش شفافيت و اطلاع رساني به مردم بود. در برابر انتقادات منتقدان، حاميان دولت در چهار سال گذشته براي اين همه محرمانگي هميشه توجيهاتي ميآوردند. اما حالا گويا صداي خودشان هم درآمده است. آفتاب يزد مينويسد: «در تمام سالهاي پساز تشكيل دولت يازدهم اين عبارت يا مشابه آن به وفور شنيده شده يا در رسانهها خوانده شده است كه دولت مشغول پيگيري اموري است و ترجيح ميدهد فعلاً رسانهاي نشود. سوژههاي اين پيگيريها هم از تنوع گستردهاي برخوردارند. از پيگيري وعدههاي داده شده گرفته تا كارهاي اقتصادي و اجتماعي. دولت تمايلي به رسانهاي شدن امور در دست پيگيري خود ندارد. اتخاذ چنين سياستي از سوي حسن روحاني و نزديكانش در بيش از چهار سال گذشته در بسياري از موارد منجر به بروز شك و ترديدهاي اساسي در عملكرد دولت شده است.»
اين گزارش البته در ادامه، اين محرمانگي را ماحصل فشارهاي مخالفان ميداند، اما نميتواند مصداقي براي اين فشارهاي موثر بر عملكرد دولت بيان كند. شفافيت و اعتماد به مردم را هم گويا بايد در رديف وعدههاي عمل نشدني حسن روحاني بايگاني كنيم.
جدلهاي سهمخواهانه از دولت تا شهرداري
اصلاحطلبان از انتصابهاي روحاني ابراز نارضايتي ميكردند و حالا از انتصابهاي نجفي شهردار تهران نيز ناراضي هستند. تورق و مطالعه كه نه، حتي نيم نگاهي به صفحه يك برخي رسانههاي اصلاح طلب نشان ميدهد دامنه نارضايتيهاي اصلاحطلبانه بالا گرفته است. آفتاب يزد با تيتر «انتصابات دلسرد كننده» مينويسد: «انتصابات عجيب و غريب نجفي همه را غافلگير و شايد نااميد كرد. او نه تنها در انتصابات خود به زنان و جوانان بهاي چنداني نداد و تنها دو خانم را به عنوان شهردار مناطق برگزيد، بلكه در رويكردي عجيب يك به يك مديران قاليبافي را براي نشاندن بر صندليهاي اصليتر ارتقا داد.»
این روزنامه در مطلب ديگري با تيتر «عارف اپوزيسيون دولت شده است؟» با اشاره به انتقادات عارف از دولت آورده كه «عارف عزمش را جزم كرده تا در صورت ادامه اين روند حداقل در مواجهه با دولت روحاني و انتخابات پيشرو و موضوع ائتلاف صراحت بيشتري داشته باشد. عارف در جديدترين اظهارنظرش بار ديگر اين نهيب را به دولت ميزند كه جريان اصلاحطلبي پشتيبانان اصلي حسن روحاني است و از همين رو، رئيس دولت نبايد با فاصلهگرفتن از جريان اصلاحات خود را از موهبت يك حمايت مردمي دور كند، چراكه در غيراينصورت راه اصلاحات به كلي از جريانات روحاني و اعتدال جدا خواهد شد.»
در روزنامه آرمان هم نشانههاي اين جنگ و جدال سهمخواهانه به چشم ميخورد: «احمد شيرزاد فعال سياسي اصلاحطلب و نماينده مجلس ششم ميگويد: از ابتدا نيز قرار نبوده آقاي روحاني به صورت دربست در اختيار اصلاحطلبان قرار داشته باشد. نه آقاي روحاني چنين قولي به اصلاحطلبان داده و نه اينكه اصلاحطلبان از آقاي روحاني چنين درخواستي داشتند. به همين دليل نيز رابطه اصلاحطلبان و آقاي روحاني با فراز و نشيبهايي همراه بوده است.»