محمدصادقي
در تركيب شوراي پروانه نمايش، تنها يك فيلمساز حضور دارد وآن فيلمساز نيز كارنامه چندان مقبولي در سينما ندارد، به نحوي كه چند فيلم اخيرش با مميزي و توقيف روبه‌رو شده است.
با معرفي اعضاي شوراي نمايش از سوي وزير ارشاد، تركيب اين شورا باعث تعجب شد. نكته بارز اين تركيب حضور چشمگير افرادي با مدرك دكترا است. جالب‌تر اينكه در تركيب شوراي نمايش، اغلب اعضا جزو مديران فعلي يا سابق صداوسيما هستند و در عوض افراد مرتبط با سينما در اقليت قرار گرفته‌اند. از 9 نفري كه در اين شورا عضويت دارند، تنها يك نفر كارگردان سينما است و باقي افراد معمولاً مدير بوده‌اند و در سطوح مختلف سازمان صداوسيما يا ديگر نهاد‌هاي فرهنگي مديريت داشته‌اند و دارند. كمال تبريزي تنها سينماگر عضو شوراي نمايش است.
تبريزي در حالي به عضويت در اين شورا درآمده است كه معمولاً فيلم‌هاي خودش در گرفتن پروانه نمايش با مشكلات عديده‌اي روبه‌رو بوده و بارها مميزي شده‌است! تبريزي سال‌ها تلاش كرد تا براي فيلم«پاداش» پروانه نمايش بگيرد كه در نهايت مجبور شد با حذف سكانس‌هاي متعددي از فيلم و به صورت محدود، فيلمش را اكران كند. در شورايي كه مهم‌ترين نقش را در اكران فيلم‌هاي سينمايي دارد، تركيب به نحوي چيده شده كه افرادي از جنس سينما در آن كمتر ديده شوند و در عوض شاهد حضور مديراني هستيم كه اگرچه در حوزه فرهنگ حضور و شايد دورادور با سينما نيز همكاري داشته‌اند، اما تجربيات كاري‌شان اكثراً در جايي غير از سينما شكل گرفته است.
طبق اعلام روابط عمومي سازمان سينمايي، اين تركيب عجيب از مديران با پيشنهاد محمدمهدي حيدريان، رئيس سازمان سينمايي، معرفي شده‌اند. محمد علي حسيني‌نژاد تهيه‌كننده كم‌كار سينما كه مهم‌ترين حضورش در سينما همكاري با كمال تبريزي در فيلم «طعم شيرين خيال» است، حسين كرمي مدير پيشين شبكه نسيم و مدير فعلي سيما فيلم، حسن خجسته معاون سابق سازمان صداوسيما، حجت‌الاسلام خاموشي رئيس سازمان تبليغات اسلامي، امير خوراكيان رئيس سابق سازمان فرهنگي - هنري شهرداري تهران، محمد احساني مدير فعلي شبكه نسيم و مدير سابق شبكه يك سيما، شهاب اسفندياري رئيس دانشگاه صداوسيما و مجيد رضا بالا كه به عنوان فيلمنامه‌نويس معرفي شده، اما بيشتر مشاور فيلمنامه بوده است، در اين تركيب ديده مي‌شوند. برخي از رسانه‌ها چينش نا‌همگون و نامربوط اعضاي شوراي نمايش را ناشي از درگيري ذهني وزير ارشاد در حوزه كتاب و اشراف نداشتن وي بر حوزه سينما دانست؛ ادعايي كه نمي‌شود آن را ناديده گرفت.
