تيم ملي فوتبال نوجوانان در جام جهاني زير ۱۷ سال عملکرد بسيار خوبي داشت و پس از حذف در مرحله يکچهارم نهايي با شکست برابر اسپانيا نبايد اين تيم را رها کرد. ايرانيها کارهاي سخت را خوب انجام ميدهند. بايد قدردان سرمربي تيم باشيم. او انرژي مثبتي به بازيکنانش داد. انصافاً اسپانيا قويتر از ما بود. اين تيم به خوبي جمع ميشد، فاصله ۳۵ متر را در طول زمين رعايت ميکردند و اين مسئله تا دقيقه ۹۰ ادامه داشت و آنها هيچ فضايي به بازيکنان ما ندادند. تيم ما تا اينجا هم خوب کار کرد و بايد به آنها احسنت گفت. نبايد اين بازيکنان را رها کرد. بعيد است فدراسيون براي اين تيم خرج کند، اما بايد آنها را حفظ کنيم. اين بازيکنان آينده تيم ملي هستند. بايد به عباس چمنيان دستمريزاد گفت. اينکه چرا تعداد کمي از فوتباليستهاي ردههاي پايه تيم ملي در بزرگسالي موفق ميشوند، موضوع مهمي است. بازيکنان تيمي که در جام جهاني نوجوانان درخشيده بودند، الان هيچ جاي فوتبال نيستند. واقعاً بايد گريه ميکرديم. بازيکنان تيم ملي نوجوانان، نوگلهاي فوتبال ما هستند که نبايد پژمرده شوند.
اگر مانند گذشته عمل کنيم، نهال ما پژمرده ميشود. متأسفانه مديران باشگاههاي ايران هيچ حاشيه امنيتي ندارند. مدير، مربي و بازيکن امنيت ندارند. وقتي نتيجه بدي گرفته ميشود، اشخاص را برکنار ميکنند. مربيان براي اينکه لطمه نخورند به بازيکنان نوجوان و جوان اهميت نميدهند. در سالهاي گذشته در تيمهای فجر سپاسي و برق شيراز بازيکنان ۱۶ ساله بازي ميکردند. غلامرضا رضايي، مهرزاد معدنچي، مهدي رحمتي و سياوش اکبرپور در سن ۱۶ تا ۱۸ سالگي به ميدان رفتند. زماني موفق هستيم که ۵۰درصد از توجهي که به تيم ملي بزرگسالان ميشود را به تيم ملي نوجوانان و جوانان بدهيم. تنها در اين صورت است که ميتوانيم از بازيکنان ردههاي پايه انتظار درخشش در تيم ملي بزرگسالان را داشته باشيم. پروبال دادن به نيروهاي جوان و استفاده از استعدادهاي کشور از جمله انتظاراتي است که انتظار ميرود فدراسيون فوتبال اينبار آن را برآورده کند.