وی با بیان اینکه با خطرات بی آبی در آینده جابهجاییهای بزرگ جمعیتی در ایران صورت خواهد گرفت و شمالغرب کشور با خشک شدن دریاچه ارومیه و آبهای زیرزمینی قابلیت سکونت خود را از دست خواهد داد، بر لزوم مکانیزه کردن مصرف آب کشاورزی و تجدید نظر در کشت نوع محصولات کشاورزی تاکید کرد و افزود: اگر آبیاری در کشور مکانیزه شود سالانه یکهزار و 400 میلیارد مترمکعب آب صرفهجویی خواهد شد.
قاضیجهانی با بیان اینکه دولت برای توسعه آبیاری امکانات خوبی داده طوری که 85 درصد هزینه کشاورزانی که به جای آبیاری غرقابی اقدام به راهاندازی آبیاری قطرهای و بارانی کنند را پرداخت میکند و 15 درصد بقیه هم وام پنج ساله میدهد، افزود: در آبیاری قطرهای 90 درصد و در آبیاری بارانی 70 درصد راندمان بالا میرود و باید گفت ده ها برکات دیگر بر این نوع آبیاری حاصل میشود.
وی، پرهیز از روش آبیاری غرقابی و فرهنگسازی به منظور درونی کردن روش آبیاری مدرن و قطرهای را مهمترین راه حل جهت مدیریت منابع آبی استان با توجه به خشکسالیهای اخیر دانست و گفت: برای کشوری که در سرزمینی خشک و نیمه خشک قرار دارد و میانگین بارش سالانه دراز مدت آن از میانگین بارش جهانی کمتر است، کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی آن جزو اهداف استراتژیک دولت است که اگر با جدیت در تحقق این هدف کوشش نشود، با محدود بودن حجم آبهای تجدید شونده کشور، در آینده باید با کاهش شدید محصولات کشاورزی، نابودی منابع آب بخصوص آبهای زیرزمینی، توسعه نیافتن صنعت و مشکلات عدیده در تامین آب شرب مواجه خواهیم بود و محصول همه این موارد خدشه دار شدن امنیت غذایی اجتماعی و سیاسی است.
قاضیجهانی با بیان اینکه کاشت، داشت و برداشت محصول در زمینهای خرده مالک اگر به صورت یکپارچه انجام شود و سپس محصول برداشت شده مطابق سهم زمین، تقسیم شود، عامل بسیار مهمی در افزایش راندمان آبیاری و بستر اجرای طرحهای آبیاری تحت فشار و تغییر سیستم آبیاری سنتی به آبیاری مدرن است، گفت: متاسفانه در حال حاضر با اجرای قانون ارث، زمینهای کشاورزی مرتب در حال تقسیم شدن و خرد شدن است اما تاکنون اقدامات عملی یا موفقیت چشمگیری برای جلوگیری از خردشدن زمینهای کشاورزی و تبدیل شدن آنها به زمینهای خرده مالک انجام نشده است در این زمینه نه اقدامات بازدارنده و نه اقدامات تشویقی خاصی صورت نگرفته است.