تاملی به شرایط اکران فیلم های خارجی در بستر سینمای ایران

پریدن از روی آتش به هوای چهارشنبه سوری!

آینه نیوز: گویا برخی از تحرکات رخ داده از جانب گروهی محدود و مشخص در عرصه رسانه مبنی بر «اکران فیلم های خارجی در سینماهای ایران»، توجه و تائید رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری را جلب کرده و باید منتظر اتفاقات متفاوتی از سوی این مرکز با سینماهای بسیار دراختیارش باشیم.

خبرگزاری مهر از رسانه های همسایه با حوزه هنری خبر داد که محمد حمزه‌ زاده؛ رییس سازمان سینمایی حوزه هنری در نشست سراسری مدیران امور سینمایی این نهاد، از علاقمندی حوزه هنری به اکران فیلم خارجی سخن گفت. وی در این باره توضیح داد: «حمایت از تولید ملی اولویت اول، دوم و سوم ماست. همان حساسیتی که برای نمایش فیلم ایرانی داریم برای انتخاب و نمایش فیلم خارجی هم داریم، اما به اکران فیلم خارجی به عنوان یک گزینه فکر می‌ کنیم«.

اگر چه رییس سازمان سینمایی حوزه هنری به تنوع اکران در سبد نگاه مخاطب اشاره دارد که حتما باید مورد نظر تولیدکنندگان و عرضه کنندگان آثار قرار گیرد، اما نکته مهمی که از نگاه حامیان «اکران فیلم های خارجی» دورمانده است، لازمه وجودی نمایش این گونه آثار در محدوده سینمای ایران است، چنان که حتی آثار مورد تائید اخلاقی به دلیل برخی از پوشش ها و رفتارها در فضای مشخص و محدود اکران داخلی راهی به جز سانسور ندارند و این مساله به هر اندازه ناچیزی هم که رخ دهد، در نهایت مخاطب فیلم بین را که به راحتی قابلیت دسترسی برای خرید و امکان تماشای مطلوب چنین آثاری را در گستره امکانات تکنولوژیک امروز به همراه دارد، پس خواهد زد. از این رو در شرایطی که آثار داخلی هم مورد تائید سینماهای حوزه قرار ندارند، بخش بسیار زیادی از آثار تجاری روز جهان از چرخه توجه برای اکران سینمایی خارج می شوند. از سویی برخی از فیلم های مستقل و هنری نیز در زمره آثاری قرار می گیرند که بنا به دلایل مختلف مورد پسند و حوصله مخاطب ایرانی قرار ندارد. آثاری همانند چند فیلم به نمایش درآمده خارجی در گروه سینمایی «هنر و تجربه» که نتیجه اکرانش براساس آمارهای ناچیز فروش مشخص است.

به گزارش آینه نیوز، آن چه مسلم است حامیان «اکران فیلم های خارجی» باید به جای هیاهوی رسانه ای و بازارگرمی و گفت و گو با چند شخصیت فاقد صلاحیت در عرصه سینما و مخاطب شناسی، شکل و شمایل مورد نظر خود در راستای انتخاب آثار خارجی برای اکران داخلی را مشخص کنند تا هویدا شود آیا نگاهشان به سمت آثار روز جهانی است؟ و یا از طریق اکران فیلم های ماندگار سینمای کلاسیک درصدد احیای نگاه مخاطب ایرانی هستند که این امر پسندیده نیاز به وجود بسترهایی از پیش راه اندازی شده داشته و نسبتی با بازده مالی برای سینمادارها نخواهد داشت و اگر از طریق حمایت های دولتی شکل گیرد، همان مسیری را می رود که پیشتر با اکران آثاری در گروه «هنر و تجربه» نمایان شد.

آن چه پیدا است همان گونه که نمی توان شکست مطلق پروژه اکران فیلم های خارجی را در دوره حساس سال های منتهی به انقلاب به دلیل فضای سیاسی و فرهنگی خاص آن دوران مورد قضاوت قرار دارد، چند اتفاق موفقیت آمیز از اکران فیلم های خارجی در دهه 70 را هم نمی توان به عنوان ادله راه اندازی مورد نظر قرار داد، چنان که امکانات دسترسی به انواع رسانه های دیداری در چند دهه پیش قابل قیاس با شرایط بی محدودیت امروز نیست.

به گزارش آینه نیوز، اگر چه نمی توان از مزیت های اکران فیلم های مطلوب خارجی در سینماهای ایران به راحتی و به تمامی گذشت اما نمی توان بدون پشتوانه فکری در این مسیر گام برداشت؛ چرا که در محدودیت سالن های سینمایی در سطح کشور، هرگونه اقدام تهی از فکر منجر به وخیم ترشدن احوال فیلم های ایرانی در اکران می شود. آن چه پیدا است تقویت بنیه فکری و هنری مخاطبان بیش از سینما باید به عهده رسانه ملی باشد تا با نمایش آثاری مطلوب و نقد و تحلیل رخدادهای سینمایی موجب نزدیکی بیشتر مخاطب با سینما شده و منجر به تغییر ذائقه مخاطب شود؛ روندی که روزگاری نه چندان دور از طریق برنامه های موفقی چون «سینما 1» و «سینما 4» به تهیه کنندگی ارزنده محمد حمیدی مقدم رخ داد و چند سالی است که مسیری معکوس را طی می کند