سیاست پدر و مادر دارد یا ندارد؟!!

سیاست را سیاسیون و اندیشمندان تعاریف مختلفی کرده اند اما بنظر حقیر سیاست یعنی بتوانی پرسشگر باشی ، سیاست یعنی مدیران در مظان جواب دادن به مردم و رسانه ها باشند و سیاست یعنی اینکه مدیرانش از استاندار گرفته تا آخرین مدیر جز یک اداره در لردگان ، اردل و کیار خادم و خدمتگزار مردم بوده نه یک طالبکار و باید پاسخگوی عملکرد خود باشند . سیاست یعنی قانون حرف اول و آخر را بزند ، حتی قانون بد . سیاست یعنی اینکه مدیران تحمل نقد و انتقادات منصفانه را داشته باشند و دست به تهدید و تطمیع و ... رسانه ها نزنند ، سیاست یعنی اینکه دانستن حق مردم است ، سیاست یعنی اینکه مردم و رسانه ها به آن سطح از پختگی و بلوغ برسند که بتوانند شعار را از شعور تشخیص دهند . و آنانی که شعار سیاست پدر و مادر  ندارد را سر میدهند حتما میدانند مشکلات مردم ، معیشت مردم ، بیکاری جوانان ، آب مردم و نان مردم در سیاست خلاصه میشود و قطعا نمیخواهند مردم از سیاست چیزی بدانند و نمی خواهند مردم و رسانه ها پرسشگری کنند که نتیجه اش میشود انواع فسادهای مالی ، اداری ، فرهنگی ، رانت ، پارتی بازی و ... اما اگر سیاست درست باشد و شعاری که در جلسات اداری یا در حضور رسانه ها داده میشود عملی شود سیاست هم پدر دارد و هم مادر .

ما رسانه ها هم خوب میدانیم اگر بخواهیم مطالبه گر ، نماینده افکار عمومی و مخالف حفظ وضع موجود باشیم  باید سیاست داشته و جسارت پرداخت انواع هزینه ها را داشته باشیم    و برای  دوری از هر انتقاد و نقد مدیری ( طبق روال موجود و مرسوم  ) فقط کافیست چشممان را ببندیم و حرفی نزنیم آنچنانکه  که  خیلی  میرزا بنویس میخواهند و برای حفظ صندلی مدیریتشان دوست ندارند رسانه ها از بی آبی ، بیکاری ، عدم رونق اقتصادی و ... مطلبی منتشر کنند ، هر چند تیم نویسندگان و گردانندگان روزنامه دیده بان خوب می دانند « به آب زدن مستلزم خیس شدن پاهاست !! و این هم سیاست ماست که با افتخار به  آن میبالیم .