جعفر صفاخواه در گفتوگو با خبرنگاران اظهار کرد: برای نخستین بار در استان سمنان، استانداردسازی رشته بومی گلیچ‌بافی در حال انجام است و به‌زودی استاندارد ملی ایران برای ویژگی‌ها و آیین کار رشته بومی گلیچ‌بافی تدوین می‌شود.
وی افزود: پیش‌نویس این استاندارد با برنامه‌ریزی این معاونت و توسط کارشناسان مؤسسه پژوهش هنر برزان و پس از بررسی و تبادل‌نظر با اساتید گلیچ‌بافی و کارشناسان صنایع‌دستی در کمیسیون‌های متعدد تدوین شد و به‌زودی به‌عنوان استاندارد ملی ایران مصوب می‌شود.
معاون صنایع‌دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان سمنان هدف از تدوین استاندارد گلیچ‌بافی را تعیین ویژگی‌های مواد اولیه، ابزارهای تولید، ساختار محصول نهایی، آیین کار تولید، بسته‌بندی و نشانه‌گذاری این رشته عنوان کرد و گفت: کسب جایگاه مناسب گلیچ‌بافی در رتبه‌بندی جهانی، سهولت در گسترش تجارت بین‌المللی محصولات گلیچ‌بافی، ارتقای کیفیت تولید، خدمات و رشد صادرات محصولات، جلوگیری از تولید، صدور و فروش محصولات گلیچ نامرغوب، افزایش و بهبود ارزش هنری و کیفیت محصولات از دیگر فواید استانداردسازی این رشته صنایع‌دستی است.
صفاخواه افزود: نسخه الکترونیکی این استاندارد، با هدف بهره‌برداری صنعت‌گران، پژوهشگران و سایر علاقه‌مندان، به‌زودی روی وب‌سایت سازمان ملی استاندارد ایران به نشانی www.isiri.org قرار می‌گیرد.
وی ادامه داد: گلیچ‌بافی، یکی از رشته‌های نساجی سنتی ایران و رشته بومی استان سمنان است که در آن، با استفاده از دستگاه پارچه‌بافی دو- وردی، منسوج نقش‌دار از جنس الیاف پشم و یا الیاف پشم و پنبه تولید می‌شود.
معاون صنایع‌دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان سمنان گفت: در گذشته، تولید منسوج گلیچ بیشتر در روستاهای شمالی استان سمنان (روستاهای پرور، کُلیم، کاورد، اُروست، فولادمحله، رضاآباد و چاشم، خطیرکوه، بادله‌کوه، ابرسج، دشت شاد و دروار) رواج داشت و با ابعاد و نام‌های گوناگون مانند زیرانداز، خورجین، حمام‌سری، آینه‌کیسه، گلیچ تابلونما، اسب‌سری، پادری، کج‌کیسه و کُرسی‌سَری و پتو برای مصارف مختلف تولید می‌شد.
صفاخواه با بیان اینکه امروز نیز این منسوج در چند اندازه مشخص به‌عنوان زیرانداز، پادری و سجاده به‌کار می‌رود، افزود: این دست‌بافته نیز مانند دیگر محصولات صنایع‌دستی ناشناخته مانده است و خطر منسوخ شدن، آن را تهدید می‌کند.
وی گفت: ازآنجا که منسوج گلیچ یکی از نفیس‌ترین پارچه‌های کاربردی ایران محسوب می‌شود و دارای ارزش فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است، تدوین استانداردهای ملی مربوط به این محصول با هدف حفظ و توسعه آن ضروری است.
