فرآيند پرپيچ و خم فعلي جذب هيئت علمي در دانشگاه‌ها منجر به پر شدن پست‌ها توسط افراد متوسط و حداكثر خوب خواهد شد و نخبگان در اين روند ممكن است جذب دانشگاه‌هاي خارجي شوند. هسته اعضاي هيئت علمي يكي از اركان مهم تشكيل‌دهنده دانشگاه‌ها و تعيين‌كننده ميزان برتري آنهاست، بنابراين برترين‌ها بايد در اين مسير در دانشگاه‌ها جذب شوند تا ما بتوانيم آموزش و پرورش فرزندانمان را به دست آنها بسپاريم.
نيمي از دانشگاه‌هاي ما دولتي هستند و از بيت‌المال تغذيه مي‌كنند، بنابراين اين دانشگاه‌ها متعلق به عموم مردم هستند و ما نمي‌توانيم دانشگاه را متعلق به دسته، گروه و حزب خاصي بدانيم و نبايد درصدد جذب افراد با نگاه‌هاي خاص باشيم چراكه اين نوع تفكر و نگاه يعني مرگ تدريجي يك محيط علمي پويا مانند دانشگاه. بايد توجه داشت تنوع در جذب اعضاي هيئت علمي البته با توجه به ارزش‌هاي اصيل ديني و فرهنگي به غناي فرهنگي و شناخت دانشگاه انسجام مي‌بخشد و منجر به شادابي و اثربخشي آن مي‌شود. دسترسي به سند چشم‌انداز و اجراي نقشه جامع علمي كشور و كسب عنوان مرجعيت علمي، با جذب افراد متوسط در بدنه علمي دانشگاه‌ها امكان‌پذير نيست. جذب فعلي عضو هيئت علمي در دانشگاه‌ها به نحوي است كه اگر فردي بخواهد عضو هيئت علمي دانشگاه شود 30 تا 40 نفر بايد يك فرم را امضا كنند و در واقع بايد بعد از سال‌ها تحصيل فرآيندي طولاني را براي جذب طي كند. متأسفانه فرآيند جذب هيئت علمي بسيار پر پيچ و خم است و افرادي كه از جنس فارغ‌التحصيلان برتر هستند حتي اگر از روي ناچاري اين فرآيند جذب را بپذيرند اما در دل و ذهن خود ناراحت هستند و عده‌اي نيز ممكن است در همين روند فرآيند از كشور خارج و جذب دانشگاه‌هاي ديگر شوند يا در مراكز ديگر مشغول به فعاليت شوند.
