به گزارش ندای صبح، ادبیات فارسی مملو از ضربالمثلهایی است که بعضی از آنها به
اندازه یک یا چند کتاب نکته و مفهوم در دل خود دارند. گاه فردی بهجای اینکه ساعتها
حرف بزند، با یک جمله منظور خود را بهطور کامل به شنونده میرساند. ضربالمثلها
یا از اشعار و ابیات شعری و یا از کلمات قصار ائمه اطهار و بزرگان دینی و فرهنگی
گرفته شده و قرنها سینه به سینه چرخیده و به ما رسیده است. عبارت «مرغ همسایه را
غاز دیدن» یکی از این یادگارهای گرانبهاست و هنگامی از آن استفاده میشود که یک
فرد داشتههای دیگران را بسیار برتر و بالاتر از داشتههای خود قلمداد میکند.
دکترمجید ابهری آسیب شناس و متخصص علوم رفتاری با
اشاره بعضی از افراد پیروزیها و موفقیتهای خود را
ناچیز، بلکه هیچ ارزیابی میکنند، اما در مورد کمترین دستاورد اطرافیان، چنان داد
سخن میدهند که گویی از بزرگترین معجزه قرن حرف میزنند! از زیبایی همسر تا هوش و
استعداد فرزندان، و از سطح دانش و آگاهی خود تا وسعت خانه و مدل ماشین، همه داشتههای
خود را صفر و متعلقات دیگران را میلیونی ارزیابی میکنند.
این آسیب شناس در ادامه افزود:اینگونه افراد همواره در حال
مقایسهاند و شوربختانه هیچوقت محاسن و داشتههای ممتاز خود را به حساب نمیآورند.
متأسفانه این روحیه بیمارگونه به اطرافیان نیز سرایت میکند و آنها را نیز افرادی
ناشکر و ناسپاس، پرتوقع و زیادهخواه بار میآورد.
وی در پایان با تاکید بر خودشناسی و شناخت استعدای های درونی
افزود:ضمن شادی و شکرگزاری برای توانمندیها و داشتههای خود و اطرافیان، باید
تلاش کنیم تا چه در خانه خود و چه در خانه همسایه، مرغ را مرغ و غاز را غاز
ببینیم،زیرا در غیر اینصورت هیچگاه رنگ شادی و خوشبختی را نخواهیم دید.