اشرف رامين
تيراندازي ايران رشته‌اي كه مي‌تواند مدال‌هاي زيادي را براي ورزش كشورم به ارمغان بياورد، ماه هاست كه اسير كش‌مكش‌هاي داخلي شده‌است. يك طرف اين دعوا مهدي هاشمي، رئيس پيشين فدراسيون و يك طرف هم وزارت ورزش است. حتي برگزاري مجمع انتخاباتي هم نتوانست دردي از دردهاي تيراندازي ايران دوا كند. دعواي وزارتي‌ها و هاشمي كار را به جايي رسانده كه فدراسيون جهاني نسبت به اتفاقات رخ داده به شدت حساس شده و هيچ بعيد نيست سرنوشتي كه سال‌ها قبل براي قايقراني و فوتبال رقم خورد اين‌بار دامن تيراندازي را بگيرد. متأسفانه خطر تعليق هر روز جدي‌تر از گذشته مي‌شود، اما مسئولان ورزش توجهي به اين مسئله ندارند. اينكه تا پيش از اين وزارت و رئيس قبلي فدراسيون چرا و به چه دليل با اختلافات جدي مواجه بودند، مهم نيست.
نكته اصلي اينجاست كه ديوان عدالت اداري طبق مدارك و مستندات موجود انتخابات برگزار شده فدراسيون تيراندازي را باطل اعلام كرده و بر اين اساس علي دادگر، رئيس اين فدراسيون نيست. با اين وجود وزارت‌نشينان كماكان بر مواضع خود پافشاري مي‌كنند. حتي برايشان اهميتي ندارد كه فدراسيون جهاني مهدي هاشمي را رئيس اين فدراسيون مي‌داند و در صورتي كه هر چه سريعتر اين غائله در كشورمان حل نشود، مسئولان جهاني طبق قوانين خود و به دليل دخالت دولت در امور ورزش تصميم نهايي را خواهند گرفت. در اين مدت كه درگيري‌هاي مديريتي به اوج خود رسيده كمتر كسي است كه حال و روز ملي‌پوشان تيراندازي را بپرسد. انگار نه انگار كه در دو دوره گذشته المپيك تا چه اندازه به موفقيت تيراندازان ايراني اميدوار بوديم و حتي مسئولان وزارت منتظر مدال اين رشته در آوردگاه ريو بودند. منتها حالا كه پاي پست و مقام و البته بحث‌هاي سياسي مطرح شده اهميتي به آينده اين رشته مدال‌آور داده نمي‌شود. در شرايطي كه رقباي آسيايي و جهاني از هر فرصتي براي پيشرفت استفاده مي‌كنند، ملي‌پوشان كشورمان نظاره‌گر دعواهاي داخلي هستند و منتظرند بلكه روزي تكليف آينده خود را بدانند. تا پيش از اين كمبود فشنگ مانع پيشرفت‌شان بود و حالا بايد جنگ داخلي را هم به موانع موفقيت تيراندازان اضافه كرد.
