تيتر يك سايت بي بي سي روز جمعه اين است: «انتقاد مطهري از ارائه ليست كابينه به رهبري».
معلوم نيست اصل خبر دقيقاً چيست اما علي مطهري و چند نماينده مجلس از اين كار انتقاد كردهاند. اگر اين خبر درست باشد لزوم رسانهاي شدنش از سوي دولت چيست؟علت را بايد در بازي دو طرفه اصلاحطلبان و روحاني باهم ديد.
الف: بازي اصلاحطلبان با روحاني:
اين بازي دو وجه متعارض دارد؛ 1ـ اصلاحطلبان در صدد هستند به گونهاي حركت كنند كه در پايان چهارسال پاسخگوي عملكرد روحاني نباشند تا بتوانند با انتقاد از وضع موجود مستقلاً به انتخابات 1400 وارد شوند.
2 ـ اصلاحطلبان رأي روحاني را مديون خود ميدانند و به صورت علني اين سهم خواهي را يادآور ميشوند. هم از طريق رسانه موضوع را دنبال ميكنند و هم با چانهزني از بالا به دنبال اكثريت در كابينهاند.
ب: بازي روحاني با اصلاحطلبان:
به نظر ميرسد روحاني بي ميلي خود در بهكارگيري اصلاحطلبان را پشت نظام مخفي ميكند. در مقابل مطالبات آنان، حساسيت نظام نسبت به آنان را يادآوري و نقلهايي را هم ارائه ميكند تا اينگونه خود را از پرداخت هزينه معاف و كم گذاشتن براي آنان را فراتر از اراده خود القا كند. خبري كردن ارائه احتمالي ليست كابينه به رهبري را بايد با هدف كاهش فشار از روي خود ارزيابي كرد كه نوعي شيطنت محسوب ميشود. روحاني بارها بر چك نمودن كابينه با رهبري تأكيد كرده است كه چنين اظهاراتي معمولاً عرف نيست. علاوه بر آن با كليت سيره روحاني در چهارسال گذشته نيز همخواني ندارد، الا اينكه بخواهد هزينه حذف يا عدم بهكارگيري برخي را از گردن خود باز كند.
دولت اكثريت يا دولت فراجناحي؟
حسن روحاني در مورد چگونگي بستن اسامي كابينه جديد ميگويد كه در دولت دوازدهم بايد بر مبناي رأي اكثريت عمل كنيم؛ ميگويد امروز در مسئوليتهاي رده بالا نوبت اين 24 ميليون است؛ ميگويد افرادي كه در دولت دوازدهم عهدهدار مسئوليت ميشوند بايد نظر اكثريت مردم را كه در انتخابات رأي دادند، به طور كامل باور و قبول داشته باشند و اگر كسي اينطور نيست نميتواند مسئوليت سنگين را برعهده بگيرد... حسن روحاني بيراه هم نميگويد؛ دموكراسي يعني همين كه جناح اكثريت حاكم شود و مديريت اجرايي را بر عهده گيرد و از ميان هم جناحيهاي خود وزرا و استانداران و مديران را برگزيند. تا اين جاي ماجرا مشكلي نيست؛ اما تناقضهاي هميشگي روحاني جايي شروع ميشود كه در عين اينكه ميگويد شيوه و تفكري كه از مردم رأي گرفته، بايد سرلوحه دستگاههاي اجرايي در سراسر كشور باشد، در همان حال تأكيد دارد كه دولت دوازدهم دولتي فراجناحي خواهد بود! اين دو جمله در تناقض با يكديگر است؛ دولتي كه قرار است مطابق نظر اكثريت تشكيل شود، نميتواند فراجناحي باشد. اشكالي هم ندارد؛ انتخابات براي همين است كه نظر اكثريت اجرا شود، اما نبايد همزمان ژست فراجناحي هم گرفته شود. دموكراسي براي حاكميت اكثريت است و نه براي گرفتن اداهاي فراجناحي!
حمله آفتاب یزد به ظریف به خاطر دفاع از منافع ملی!
آفتاب يزد با تيتر «دلواپسي ظريف» همراه با كاريكاتوري از وزير خارجه به نقد سخنان ظريف در امريكا پرداخته و مينويسد: «از چه رو وزير خارجه ايران آن هم در حالي كه امريكا از وفاي ايران به تعهدات و تمديد لغو تحريمهاي هستهاي ايران خبر ميدهد، از موضعي ديگر وارد شده و به جاي حرفهاي ديپلماتيك(!) و گفتمان مذاكرات، از گزينه خروج از برجام حرف ميزند و امريكا را تهديد ميكند و آيا مشي انقلابي ظريف در گفتوگوهاي اخيرش در چنين برههاي باعث تحريك طرفين برجام براي خط و نشان كشيدنهاي بيشتر و دست آخر در خطرانداختن برجام تعبير ميشود ؟ از چه روي، ظريف كه همواره از مذاكره و گفتوگو ميگفت اينبار در نيويورك اينگونه لب به سخن گشوده و در مصاحبههايش در امريكا تابوشكني كرده است؟» آفتاب يزد در ادامه طي مصاحبههايي براي سخنان ظريف مصرف داخلي ميتراشد: « شدت تبليغات دلواپسان بهحدي است كه بايد براي آرام نگه داشتن آنها پاسخي هم به دلواپسي آنها داده شود. دلواپسان مدام ميگويند دولت ايران، درباره اقدامات امريكا سكوت اختيار كرده است. » يا آنكه سخنان ظريف را حاصل ديكته از داخل نظام ميداند: «اظهارات ظريف نشان ميدهد كه موضعگيري او، پيشتر در ايران از سوي نظام اتخاذ و به ايشان ابلاغ شده است.»