نکته بسیار مهم این است که توسعه گردشگری نیازمند جذب سرمایه است. سرمایهگذاری در حوزه گردشگری به لحاظ ماهیت فرابخشی خود، تا حدی با سرمایه گذاری در سایر صنایع متفاوت است. بررسیهای انجام شده وجود چالشهایی را در این زمینه تایید میکند، از جمله بازگشت سرمایه کمتر سرمایه گذاری های گردشگری، سطوح پایین یا نامشخص سودآوری صنعت گردشگری، نبود اطلاعات پیرامون شرایط ریسک بازگشت سرمایه این صنعت، سختگیری های موجود در تصویب طرح های سرمایه گذاری در سطح کلان، نبود یک برنامه ریزی منسجم و تعریف شده برای هدایت سرمایه های گردشگری، نگرش صرف به جذب سرمایه ولو بدون اولویت بندی و تدوین برنامه، بی ثباتی کلی سیاست های اقتصادی نسبت به تغییر دولت ها، فرصت سوزی به دلیل زمانبر بودن فرآیند و در نتیجه تمایل اندک سرمایه گذاران به مشارکت و غیره.
استان چهارمحال و بختیاری با دارا بودن بیش از ۲۵۰ جاذبه گردشگری یکی از زیباترین استان های کشور است و با دارا بودن جاذبه های شناخته شده طبیعی، تاریخی و مذهبی از مهمترین مناطق کشور برای جذب گردشگر به شمارمی رود. بسیاری از جاذبه های گردشگری این استان در کشور و حتی جهان همتا ندارد. چهارمحال و بختیاری توانمندی های بسیاری دارد که بهره گیری از این توانمندی ها زمینه ساز توسعه و پیشرفت این استان است. این استان می تواند به یکی از قطب های گردشگری جنوب غربی کشور تبدیل شود و به علت شرایط توپوگرافی و خاص، دارای جاذبه های گردشگری طبیعی فراوانی است که برای هر گردشگر جذابیت ویژه ای دارد.
قابلیت های گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین فرصت های توسعه در استان چهارمحال و بختیاری بوده و تکیه بر سرمایه گذاری های این بخش میتواند راه حل مناسبی برای توسعه در بخش های اقتصادی و فرهنگی باشد. توسعه اماکن گردشگری و سرمایه گذاری در این بخش باید مورد توجه قرار بگیرد. از نظر بسیاری از کارشناسان گردشگری؛ زمینه ساز توسعه و پیشرفت این استان است.
استان چهارمحال و بختیاری اگرچه ظرفیت ها و پتانسیل های گردشگری دارد اما هنوز نتواسته از این بخش بهره برداری قابل توجهی داشته باشد. این استان تالاب، جنگل، رودخانه، منطقه حفاظت شده، آبشار و... دارد و تعداد این جاذبه ها نیز بیشمار است؛ این در حالی است که بخش گردشگری با وجود این ظرفیت ها نتوانسته آنگونه که باید زمینه توسعه قابل توجه این استان را فراهم کند.
از جمله دلایل عدم ورود گردشگر به چهارمحال و بختیاری نبود تبلیغات مناسب در جهت شناساندن ظرفیت ها و قابلیت های گردشگری و تاریخی این استان است و اقدامات صورت گرفته در این مورد کافی نبوده و نیازمند برنامه ریزی مناسب در این راستا است. یکی دیگر از مشکلات اصلی نبود جاده مناسب است و این مانع بزرگی برای ورود مسافران و گردشگران محسوب می شود به طوری که در صورت نبود مسافر تمام سرمایه گذاری ها در این مورد به بن بست خواهد رسید. کمبود زیر ساخت ها یکی دیگر از مهمترین مشکلات سد راه توسعه گردشگری در این استان است که باید مورد توجه بیشتر قراربگیرد.
برگزاری پانل سرمایه گذاری و همایشی می تواند فرصتی برای شناساندن قابلیت های استانی و زمینه ساز جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی باشد. با راه اندازی کارگاه های صنایع دستی و در اختیار قرار دادن تسهیلات لازم به علاقمندان این حوزه مشاغل خانگی و کارگاهی توسعه پیدا می کند. تعمیر و مرمت بناها، راه اندازی تشکل های میراث فرهنگی و احیای خانه های تاریخی استان را می توان از دیگر اقدامات لازم در حوزه میراث فرهنگی عنوان کرد. دستگاههای اجرایی باید برای جذب سرمایهگذاران به استان تلاش کنند و از بروکراسی اداری پرهیز بپرهیزند ، عدم دیدار مدیران دستگاههای اجرایی و عدم همکاری آنها با سرمایهگذاران سبب میشود سرمایهگذاری در استان انجام نشود.
بخش خصوصی نیز باید در حوزه جذب سرمایهگذار به استان قویتر عمل کند. باید کمیتههایی در راستای جذب سرمایهگذار در استان تشکیل شود و دستگاههای اجرایی در این کمیتهها با سرمایهگذاران داخلی و خارجی رایزنی کنند. دستگاههای اجرایی لازم است در حوزه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دست به دست یکدیگر دهند و از یک سرمایهگذار حمایت کنند تا انگیزه سرمایهگذاران برای سرمایهگذاری در استان برای آنها ایجاد شود. در حوزه اقتصاد مقاومتی فعالیت و عملکرد دستگاههای اجرایی در سطح بسیار پایینی است و این ضعف باید جبران شود.
وظیفه دولت شناساندن فرصت ها و جذب حمایت از سرمایه گذاران است. اما باوجود همه این مسایل و مشکلات ضعف مدیریتی در این استان بیداد میکند و تا زمانی که روال کار چنین است انتظار هیچ پیشرفت و توسعه ای درهیچ زمینهای در این استان نمیرود.
در شماره بعدی به نمونه هایی از ضعف مدیریتی بیشتر خواهیم پرداخت . . .