محققان موفق به توليد يك ماده حل شونده و بدون ضرر شدند كه مي‌توان از آن در عمل جراحي و هنگام بخيه زدن برش‌هاي محل جراحي به منظور منقبض كردن اندام‌هاي مجاور استفاده كرد. هنگامي كه يك جراح يك برش در ديواره شكم بيمار را بخيه مي‌زند، دستگاهي به نام رتركتور يا منقبض‌كننده را در آن وارد مي‌كند كه روده را به سمت پايين نگه مي‌دارد و آن را از مقابل مسير كار خود كنار مي‌زند. رتركتورها يا منقبض‌كننده‌ها ابزار‌آلاتي هستند كه داراي دو نوع دستي و خودكار بوده و جراح با كمك اين وسايل مي‌تواند در ناحيه عمل، از اكسپوز يا ديدكافي برخوردار باشد. اين ابزارهاي فولادي با داشتن تيغه خميده و قلاب مانند كه زاويه‌هاي متفاوتي نيز دارد، بافت‌هاي سطحي يا عمقي را به اطراف مي‌فشارد و به عبارتي باعث انقباض بافتي مي‌گردد.
اين ابزار اندام‌ها را از سوراخ شدن توسط ادوات جراحي ايمن نگه مي‌دارد و همچنين از خارج شدن از ناحيه برش و ايجاد فتق جلوگيري مي‌كند. متأسفانه رتركتور بايد قبل از اينكه برش به طور كامل دوخته شود، از آن خارج گردد كه اين كار احتمال ايجاد سوراخ در روده و فتق را افزايش مي‌دهد، زيرا هنوز قسمت‌هايي از اين برش وجود داردكه به طور كامل بخيه نشده است. آنها موفق به توسعه ماده‌اي(در قالب يك صفحه صاف)شدند كه انعطاف پذيري لازم را براي عبور از برش جراحي دارد و از طرفي به قدري محكم است كه از اندام‌ها در برابر پارگي جلوگيري می‌کند.
