کارلوس کرش از اينکه در ايران زندگي ميکند و هدايت تيم ملي فوتبال کشورمان را برعهده گرفته رضايت کامل دارد. صعود تيم ملي ايران به جام جهاني روسيه آن هم بدون گل خورده بازتاب گستردهاي در رسانههاي خارجي داشت. تأثير مرد پرتغالي در پيشتازي ايران در قاره کهن به حدي است که نشريه اکسپرسو در گفتوگويي با کرش علت روند صعودي تيم ملي کشورمان را جويا شد: «ايران پيشتاز تيمهاي آسيايي در ردهبندي فيفا و بالاتر از تيمهاي ژاپن، کره جنوبي و البته چين که ميليونها يورو در فوتبال سرمايهگذاري کرده است. درست است که ما در زميني که سبزرنگ است، تمرين ميکنيم، اما طول آن تنها 60 متر است (زمين استاندار مورد تأييد فيفا 100 و 110 متر است). محدوديتهاي مالي و اجرايي زيادي در تيم ملي ايران داريم که به دليل تحريمهايي است که عليه ايران وضع شده به عقيده من بيعدالتي محض است، هم به لحاظ سياسي و هم به لحاظ ورزشي. فدراسيون فوتبال ايران حتي نميتواند پاداش حضورش در مسابقات جام جهاني را دريافت کند، نميتواند پول مستقيمي به دست آورد و همه اينها به خاطر شرايط بينالمللي ايران است.
در کنار اينها مشکلات سازماني ديگر هم هست، يک روز آب داريم، يک روز آب نداريم، بازيکناني هستند که در شرايط خاصي هستند و کسي به آنها ويزا نميدهد.» مديريت وضعيت موجود از جمله مواردي است که کرش به آن اشاره کرد: «بايد راهحلهاي خلاقانه پيدا کنم. يک بار ما در دبي امارات اردوي تدارکاتي برگزار کرديم و قرار بود در آنجا يک بازي دوستانه با تونس برگزار کنيم، اما متأسفانه به دليل مشکلات سياسي به وجود آمده بين دو کشور انجام اين بازي تدارکاتي لغو شد. در آن شرايط چه کاري ميتوانستم بکنم؟ با دوستم که در دبي مدرسه فوتبال دارد، تماس گرفتم و ترتيب برگزاري يک بازي دوستانه با تيم ستارههاي آفريقا را دادم.» عشق و علاقه مردم ايران به فوتبال حسابي مورد توجه اين نشريه پرتغالي گرفته است: «در تهران به تنهايي 17 روزنامه ورزشي وجود دارد و در کنارش خبرگزاريها، شبکههاي تلويزيوني و راديوها هم هستند که دقيقه به دقيقه فوتبال را دنبال ميکنند. اکثريت 80 ميليون جمعيت ايران فوتبال را دنبال ميکنند و تيم پرسپوليس به تنهايي 25ميليون هوادار دارد. فوتبال ورزش اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم در کشور ايران است. بازيهايي از تيم ملي ايران بوده که 30 هزار هوادار پشت درهاي بسته ورزشگاه ماندند.» سرمربي 64 ساله از همه مردم دنيا خواست تا به ايران سفر کنند: «ايران کشوري زيباست. زماني که تخت جمشيد را از نزديک ديدم تأثير زيادي روي من گذاشت. نسبت به نظر مردم غرب به ايران واقف هستم، اما از آنها دعوت ميکنم که از اين کشور و تهران
ديدن کنند.»