احمد محمدتبريزي
اين روزها در فضاي مجازي و محافل رسمي پس از حمله موشكي سپاه پاسداران به مواضع تروريست‌ها، نام دو سردار بيشتر از هر زمان ديگري شنيده مي‌شود. سردار حسن طهراني‌مقدم و حسن شفيع‌زاده که به همراه يكديگر توپخانه سپاه را در دوران دفاع مقدس پايه‌گذاري كردند تا امروز قدرت موشكي ايران، يكي از قدرت‌هاي جهاني شود. ثمره تلاش‌هاي اين فرماندهان كه در سختي و با مشكلات بسياري كارشان را شروع كردند، صدها كيلومتر آن طرف‌تر از مرزهايمان قابل مشاهده است.
به گزارش «جوان» سردار طهراني‌مقدم كارش براي تشكيل توپخانه سپاه را با 148 قبضه انواع توپ‌هاي روسي به غنيمت گرفته شده شروع كرد. پس از عمليات فتح‌المبين بود كه فرمان تشكيل توپخانه سپاه آمد و طهراني‌مقدم از همان زمان فعاليتش را با جديت شروع كرد. پدر موشكي ايران درباره تشكيل گروه‌شان اينگونه مي‌گويد: «شهيد بزرگوار حسن شفيع‌زاده اولين نفري بودكه رفتم دنبالش. بعد از عمليات فتح‌المبين از تيپ‌المهدي شوش آوردمش پيش خودم و آقاي محمد آقايي كه از مسئولان توپخانه سپاه بودند، به انضمام شهيد ناهيدي. اين بچه‌هاي نخبه باهوش را جمع كرديم و توپخانه سپاه را تشكيل داديم»
هر چند در زمان تشكيل برخي با توجه به امكانات موجود اميد چنداني به موفقيت توپخانه سپاه نداشتند ولي به مرور زمان اين يگان پيشرفت قابل توجهي كرد و بر قدرتش افزوده شد. به گونه‌اي كه پس از خريد اولين محموله تجهيزات جديد در سال 1362، توپخانه سپاه جان تازه‌اي گرفت. حالا توپخانه سپاه در عمليات‌ها كمك حال رزمندگان بود و فرماندهان بر نقش آن حساب ويژه‌اي باز مي‌كردند. يكي از مقاطع حساس براي توپخانه سپاه به اسفند سال 1363 برمي‌گردد. عراقي‌ها كه توسط روس‌ها به موشك «فراگ ۷» و «اسكادB» مجهز شده بودند شهرهاي ايران را مورد حملات موشكي قرار مي‌دادند. حملاتي كه بعدها به جنگ شهرها معروف شد. به وجود آمدن اين شرايط براي ايراني‌ها غيرقابل تحمل بود و آنها مترصد فرصتي براي جواب دادن اين حملات بودند.
مسئولان ايراني تصميم گرفتند با تهيه موشك اسكادB پاسخ محكمي به سران بعثي بدهند. اخطار امام خميني (ره) به عراق براي مقابله به مثل در صورت ادامه جنگ شهرها و ادامه حملات عراق، باعث شد تا در ساعت ۴۰: ۲ روز ۲۱ اسفند ۶۳، كركوك به عنوان نخستين هدف موشك‌هاي ايران انتخاب شود. سپس در ساعت ۲۰: ۳ روز ۲۳ اسفند ۶۳ بانك «رافدين» واقع در مركز بغداد مورد اصابت موشك‌هاي ايران قرار گرفت كه نخستين پرتاب موشك به بغداد توسط يگان موشكي سپاه بود و توانست تا مدتي جلوي جنگ شهرها از جانب عراق را بگيرد.
در ساعت ۵ بامداد روز يك‌شنبه ۲۶ /۱۲ /۱۳۶۳ همزمان با آخرين روز عمليات بدر، ايران يك موشك ديگر به سمت كاخ‌هاي صدام در بغداد روانه كرد. اين موشك به ساختماني در كواده شرقي نزديك كاخ صدام اصابت كرد. پيش از اين حمله، عراق به شهرهاي همدان، بوشهر، اردبيل، كرند و خرم‌آباد حمله كرده بود. چهارمين موشك ايران نيز در ظهر روز دوشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۶۳ به ساختمان جديد وزارت خارجه بغداد در بخش غربي رودخانه دجله اصابت كرد. اين حمله در حالي صورت گرفت كه عراق سرگرم برپايي جشني در خيابان‌هاي بغداد به خاطر عقب‌نشيني ايران در عمليات بدر بود. پس از اين حمله، سه هواپيماي عراقي به تهران حمله كردند كه يكي از آنها سرنگون شد. پنجمين موشك ايران نيز در بامداد روز سه‌شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۶۳ در حالي كه رئيس‌جمهور مصر و پادشاه اردن در بغداد بودند، به سمت اين شهر پرتاب شد و به مركز صنعتي و نفتي الدوره اصابت كرد.
شيطنت عراقي‌ها در هجوم به مناطق مسكوني و آسيب زدن به غيرنظامي‌ها براي ايراني‌ها غير قابل تحمل بود. بعثي‌ها با پيش كشيدن جنگ شهرها تلاش داشتند عقبه دفاعي ايران را تحت فشار قرار دهند و با ايجاد جو وحشت رواني در بين مردم ايران براي ايراد فشار به دولتمردان و خاتمه جنگ تلاش كنند. آنها سعي داشتند با كشيدن دامنه جنگ به غيرنظامي‌ها حكومت اسلامي ايران را از درون با بحران مواجه كنند.
«مقابله به مثل موشكي» سپاه تمام حساب و كتاب‌هاي دشمنان را به هم ريخت. سران بعثي كه حسابي روي توان موشكي ايران باز نكرده بودند، اين اقدام سپاه تمام معادلاتشان را به هم ريخت و باعث عقب‌نشيني‌شان شد. با اينكه در طول جنگ توان موشكي سپاه رو به فزوني رفت ولي هيچ‌گاه ايران از اين قدرت براي حمله به مناطق مسكوني و شهري استفاده نكرد بلكه اين قدرت موشكي به عنوان عاملي بازدارنده عمل كرد و اجازه شيطنت بيشتر به دشمنان نداد. همانطوري كه پس از گذشت سال‌ها اين سياست ايران دست نخورده باقي‌مانده است و موشك‌هاي ايران جز براي دفاع و تنبيه در آسمان به حركت درنمي‌آيند.
