مترجم: رضا محمدي
محققان در حال آغاز يك پروژه چهار ساله به منظور طراحي يك بازوي مصنوعي هستند كه افراد قطع عضو شده مي‌توانند به طور مستقيم با مغز خود آن را كنترل كنند و اين امر به آنها اين اجازه را مي‌دهد كه هر آنچه لمس مي‌كنند را حس كنند. به رغم آنكه اين موضوع شبيه داستان‌هاي تخيلي- علمي است، محققان مي‌گويند تا اين لحظه، بخش زيادي از اين فناوري در مقياس كوچك به اثبات رسيده است.
به گفته محققان اين موضوع هيچ جنبه خيالي ندارد. محققان دريافته‌اند كه بخش زيادي از اين مسئله امكانپذير است. تنها چيزي كه باقي مانده اين است كه تمام [بخش‌هاي] اين موضوع- [شامل] رمزگشايي غير تهاجمي عصبي، كنترل مستقيم مغز و بازخورد حسي لمسي- در يك دستگاه جمع شود.
محققان پيشتر فناوري‌اي را به اثبات رساندند كه به افراد قطع عضو شده امكان درك و لمس اشياء به وسيله چنگك مصنوعي را بر اساس بازخورد حسي مي‌داد كه به روش طبيعي به قسمت باقيمانده اندام‌ها وصل مي‌شد. گليپسي يكي از اين محققان در اينباره مي‌گويد:«كنترل پروتزهاي عصبي، بخش مهمي از پروژه ماست، اما به همان اندازه چالش مهم ديگري نيز وجود دارد و آن فراهم آوردن بازخورد حسي براي كارهاي تماسي‌اي است كه از طريق پروتز انجام مي‌شود.»
اين تيم قصد دارد به تركيب فناوري‌اي برسد كه هم اطلاعات لمسي را از نوك انگشتان مصنوعي دريافت كند و هم اطلاعات نيروي چنگ زدن يك دست مصنوعي را از طريق اسكلت خارجي روباتيك و پدهاي لمسي‌اي كه در محل اتصال پروتز به بدن، موجب ارتعاش، كشيدگي و وارد آمدن فشار به پوست مي‌شود را دريافت كند.
كنترراس ويدال، محقق ديگر اين پروژه پيشتر فناوري‌اي را به اثبات رساند كه به افراد تحت آزمايش اين امكان را مي‌داد يك مكان نما را به آساني و تنها با فكر كردن به آن روي صفحه رايانه حركت دهند. اين فناوري به صورت غير تهاجمي با استفاده از الكترودها بر شبكه اعصاب كاربر ضرباتي وارد مي‌آورد كه موجب خوانش فعاليت الكتريكي بر پوست سر به كمك الكتروانسفالوگرافي (EEG) مي‌شود. اين تيم قصد دارد اطلاعات« EEG » را با داده‌هاي زمان واقعي در مورد سطح اكسيژن- خون در لوب فرونتال كاربر به كمك مادون قرمز كاربردي (fNIR) تركيب كند، فناوري‌اي كه توسط آزمايشگاه تصويربرداري نوري مغز دانشگاه بروكسل توسعه يافت.
به گفته اين محقق، اين فناوري جديد يك جهش بزرگ از آن چيزي است كه در دستگاه‌هاي پروتز موجود استفاده مي‌شود، دستگاه‌هايي كه به فرد قطع عضو شده امكان حس چيزي كه لمس مي‌كند را نمي‌دهد. برخي پروتزهاي آخرين مدل امروزي از سيستم‌هاي بازخورد نيرو استفاده مي‌كنند كه مرتعش مي‌شوند- بسيار شبيه به حالت لرزاننده در تلفن همراه - تا اطلاعات محدودي در مورد اجسامي كه دست پروتزي را محكم نگه داشته‌اند به دست آورند.
گليپسي مي‌گويد: «به اين تيم واقعاً منحصر به فرد فرصت كمك به حل مشكل چالشي مغز به رابط ماشيني داده شده است. من در مورد پيشرفت‌هايمان و وعده‌هايمان در خصوص نتايج آينده هيجان زده هستم. ما در حال نزديك شدن به يك دو راهي در رابطه با ارتباط مغز- بدن هستيم و اميدواريم شيوه‌هايي براي مهار بدن به كمك روش‌هاي جديد كشف كنيم.»
منبع: ساينس ديلي
