نويسنده: سمانه حسين‌زاده
آيا به اين فكر كرده‌ايم كه وقتي روز قيامت قرآن در مقابلمان قرار بگيرد و بگويد من از تو شكايت دارم، چه پاسخي بايد بدهيم؟! آيا مي‌توان در جواب گفت كه مگر يادت نيست كه من هميشه با احترام غبار از رويت مي‌زدودم و مي‌بوسيدمت و دوباره در همان صندوقچه زيباي قيمتي قرار مي‌دادمت؟!... اين روزها تربيت قرآني را فراموش كرده‌ايم. من و شما، پدر و مادري كه دوست داريم فرزند صالحي داشته باشيم، ولي هيچ گامي براي آشتي او با جامع‌ترين كتاب زندگي برنمي‌داريم و متأسفانه تبعات آن را نيز مي‌بينيم.
شخصي به گمان خودش اين چنين توجيه مي‌كرد كه: من عربي‌ام ضعيف است و توان صحيح‌خواني قرآن را ندارم. به همين خاطر قرآن نمي‌خوانم چون مي‌ترسم با اشتباه خواندنم معاني كلام خدا عوض شود!
ديگري مي‌گفت: من ايراني‌ام. چرا بايد عربي بخوانم؟! و بهانه‌هايي از اين قبيل، براي توجيه دوري از كلام خدا و نشنيدن پيام الهي.
در پاسخ به اين افراد فقط چند سؤال بايد مطرح كرد: شما كه ادعاي ايراني بودن و فارسي‌زبان بودن داري، تا كنون چند مرتبه قرآن كه كلام خالق تو است را به زبان فارسي مطالعه كرده‌اي؟! آيا ترجمه قرآن هم به زبان عربي نوشته شده كه يك بار هم صرفاً جهت اطلاع آن را نديده و نخوانده‌اي؟!
شما كه نمي‌تواني عربي را صحيح بخواني! آيا حافظه‌ات ياري نمي‌كند تا سوره حمد يا توحيد يا كوثر يا... را بخواني و همزمان به آيات قرآن نگاه كني؟!
خوش به سعادت آن زن بي‌سواد روستايي كه در كمال سادگي‌اش، قرآن خواندن روزانه‌اش ترك نمي‌شد. به اين صورت كه در اِزاي هر صفحه از قرآن كه در مقابل چشمانش قرار مي‌گرفت، يك بار سوره توحيد را قرائت مي‌كرد.
جالب است كه هر كدام از ما از اول دبستان تا زماني كه مدرك ديپلم خود را بگيريم بيش از 15 هزار صفحه كتاب درسي مي‌خوانيم ولي كتاب خداوند كه 604 صفحه بيشتر نيست را يك بار به طور كامل نخوانده‌ايم. اين قدر بي‌تفاوتي نسبت به كلام خدا، عاقبت خوبي را به همراه نخواهد داشت. در جامعه اسلامي ما، پدر و مادرهايي وجود دارند كه فقط به فرزندانشان امر مي‌كنند كه درس بخوان. بلند شو برو به اتاقت و درس‌هاي فردايت را بخوان. امروز چرا نيم ساعت كمتر درس خواندي؟
ولي در اين خانواده‌ها تا به حال ديده نشده كه والدين قرآن را به دست فرزندشان بدهند و بگويند اين هم كتاب است با اين تفاوت كه اين كتاب، كلام خداست نه انسان. پس از آن غفلت نكن و آياتش را بخوان.
البته از پدر و مادري كه اولويتشان در زندگي فقط درس و مدرك تحصيلي است، نه دين و قرآن و نماز، توقع ديگري نبايد داشت!
نتيجه چنين خانواده‌اي، فرزندي مي‌شود كه بخيه‌هاي صورت مريض را به خاطر نداشتن پول مي‌كشد! نتيجه چنين خانواده‌اي كه با قرآن رابطه‌اي ندارد، شخصي با معدل 20 و انضباطي صفر خواهد شد! نتيجه‌اش، دانش‌آموزي مي‌شود كه وقتي مسئوليتي را تصاحب كرد، تنها چيزي كه برايش مهم خواهد بود پول است و تنها چيزي كه برايش ارزشي ندارد، انسان‌ها هستند!
دانش‌آموزي مي‌گفت مادرم هر روز صبح من را بيدار مي‌كند براي اينكه درس بخوانم ولي هيچ وقت مرا بيدار نكرده تا بلند شوم و نمازم را با چند آيه از قرآن بخوانم! چه بسا كه اگر آن بچه قبل از خواندن درس به اعمال ديني‌اش بپردازد بهتر و بيشتر درسش را مي‌فهمد.
امروزه حتي در كتاب‌هاي درسي دانش‌آموزان جاي آيات قرآن كمرنگ شده است و كم‌اهميت‌ترين درس، درس قرآن است. بعضي از معلمين، به گمان خودشان، قرآن را درس مهمي تلقي نمي‌كنند! پس مي‌توانند جاي آن را به رياضي يا هر درس ديگري بدهند!!
مي‌توانند براي هر درسي كلاس تقويتي قرار دهند مگر قرآن! در اينجاست كه به اين نكته مهم پي مي‌برم كه وقتي روحانيون بزرگوار در مساجد كلاس قرآن تشكيل مي‌دهند، در حقيقت در حال جبران ضعف مدارس هستند.
چه سؤال پر معنايي است وقتي مي‌پرسم: چرا در جلساتي كه در جاي جاي اين سرزمين تشكيل مي‌شود، مثل قديم، يك نفر به صورت زنده قرآن تلاوت نمي‌كند؟ بلكه نهايتاً صداي ضبط شده‌اي، اين وظيفه را بر عهده مي‌گيرد؟!
معلمي روشن دل بود كه هر روز صبح، قبل از شروع درس، همراه با دانش‌آموزانش چند آيه از قرآن را با معني آن مي‌خواند. او به حديثي از پيامبر خدا اشاره مي‌كرد كه فرمود: «خداوند آتش جهنم را بر كسي كه قرآن را در سينه‌اش ذخيره كرده، حرام كرده است.»
اولين چيزي كه وارد خانه عروس و داماد مي‌شود كلام نوراني خدا قرآن است. زماني كه فرزند عزيزتر از جانمان به دنيا مي‌آيد قرآن را بالاي سرش مي‌گذاريم تا خدايي نكرده نترسد. فردي از اعضاي خانواده ما قصد رفتن به مسافرت دارد، پس بايد از زير قرآن عبور كند تا به سلامت به مقصد برسد. پر كاربرد‌ترين محل براي استفاده از قرآن، دادگاه‌ها هستند تا ثابت شود كه حق با چه كسي است كه اگر از قرآن جدا نمي‌شد، چه بسا پايش به دادگاه كشيده نمي‌شد تا قسم دروغ بخورد. چقدر خوب است كه اين عروس و داماد حداقل به خاطر عزيزاني كه از دست داده‌اند هفته‌اي يك بار سوره الرحمن را بخوانند. هم خودشان قرآن را خوانده‌اند و هم براي اموات خود ثوابي فرستاده‌اند. چقدر خوب است كه اين مادر مهربان يك آيه‌الكرسي در گوش نوزاد عزيزش بخواند. چقدر خوب است كه براي سلامتي مسافرمان سوره حمد را بخوانيم. چقدر خوب است كه مسافر بزرگوار، در حين سفر چند آيه از قرآن را قرائت كند. چقدر خوب است همه با هم با قرآن آشتي كنيم. قبل از آنكه دير شود.
مگر شما انسان‌ها دوست نداريد كه بركت وارد خانه‌تان شود، مگر شما دوست نداريد كه شياطين به خانه‌تان راه پيدا نكنند، مگر شما دوست نداريد كه خانه‌تان هميشه نوراني باشد و بدرخشد. همه اينها نيازمند اين است كه با خداوند در ارتباط باشيم و چه خوب است كه با خواندن كلام خداوند بركت و روشنايي به خانه بياوريم. پيامبر (ص) مي‌فرمايد: خانه‌اي كه در آن قرآن فراوان خوانده شود، خير آن بسيار شود و به اهل آن خانه، وسعت داده شود و براي آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براي زمينيان مي‌درخشند.
هر آنچه يك انسان براي داشتن يك زندگي خوب در دنيا مي‌طلبد، از آرامش و آسايش و رفاه و هر آنچه براي رهايي از آتش و خشم خدا و رسيدن به رحمت ابدي پروردگار لازم است، توسط جبرئيل به بهترين مخلوقات نازل شد و توسط بهترين مخلوقات در 604 صفحه امروزي جمع‌آوري شده است.
ما كه به حرف هر كسي گوش كرده‌ايم و نتيجه‌اش را ديده‌ايم! بياييد براي يك بار هم كه شده، به حرف و نصيحت خالق خود گوش دهيم. باشد كه رستگار شويم.
