نويسنده: سمانه ملت دوست اكبري
خشم بخش مهمي از زندگي و به نوعي از سازوكارهاي بقاي انسان است. خشم يكي از اولين هيجان‌هايي است كه از بدو تولد همراه ما و در وجود هر انساني بوده و به صورت ناخوشايند و بد خود را نشان مي‌دهد و در هنگام مواجه شدن با عوامل محيطي نامناسب بروز مي‌كند. مانند گريه نوزاد، پرخاشگري در بزرگسالان و. . . كه بيانگر احساس خشم است. نمي‌توان خشم را به عنوان يك بيماري بدانيم چون خشم چيزي نيست كه بتواند يا بايد درمان شود بلكه يك احساسي است مثل غم و شادي، لذت پيروزي يا شكست، اضطراب و نگراني يا ترس.
هر انساني ممكن است در زندگي دچار خشم و عصبانيت شود. افرادي هستند كه به كرات دچار خشم مي‌شوند و قادر به كنترل خشم خود نيستند. خشم در عين حال مي‌تواند راهي باشد براي نجات دادن فرد در يك موقعيت نگران‌كننده كه ممكن است هر لحظه اتفاق بيفتد.
زماني كه انسان براي به دست آوردن اهداف با موانعي روبه رو مي‌شود يا اينكه مورد تهديد قرار مي‌گيرد، در اين حالت يكي از عكس‌العمل‌هاي او مي‌تواند خشم باشد. صحبت كردن با صداي بلند و تندخويي و عصبانيت حالتي غريزي است كه اكثر ما هنگامي كه خشمگين مي‌شويم، از خود بروز مي‌دهيم. از طرفي والدين از كودكي به ما آموزش داده‌اند كه خشم، ترس، حسادت، اندوه و. . . خطا بوده و يك كار غير اخلاقي است. بنابراين ما در طول عمر ياد گرفته‌ايم كه هر گاه اين احساس‌ها در ما شكل گرفت، آن را سركوب كنيم، در صورتي كه اگر بتوانيم خشم خود را به شيوه‌اي صحيح و جايگزين بدون آنكه به خودمان يا ديگري آسيب بزند ابراز كنيم، احساس بهتري خواهيم داشت.
حرف زدن و صحبت كردن سالم‌ترين و بهترين روش براي رفع خشم است كه طرفين مي‌توانند از طريق صحبت كردن و حرف زدن، سوء‌تفاهم‌هاي ايجاد شده را رفع و در جهت بهبود روابط گام بردارند.
با توجه به اينكه خشم يك نوع احساس دروني و فردي است، به اين معنا كه ممكن است در موقعيتي، فردي را خشمگين كند ولي در فرد ديگر هيچ هيجاني را ايجاد نكند، از طرفي هيجان در همه انسان‌ها به طور يكسان وجود ندارد، هيجان خشم در زندگي انسان‌ها كم و بيش مشاهده مي‌شود. از جمله راه‌هايي كه در مواجهه با خشم مي‌توان به كار برد عبارتند از نفس عميق بكشيد. حمله و تهديد نكنيد. از بزرگنمايي مسائل اجتناب كنيد. صداي خود را بالا نبريد. افكار منفي را از خودتان دور كنيد. از گفتن حرفي كه ممكن است بعداً پشيمان شويد، اجتناب كنيد. استراحت كنيد. نرمش كنيد. به جاي تمركز بر مشكل راهكاري براي آن بيابيد. از ابزار بخشش استفاده كنيد. شوخ‌طبعي كنيد. فراموش نكنيم هميشه در مواجهه با مسائل حق با ما نيست. به شدت از بيان اين جمله اجتناب كنيد: «من عصباني و خشمگين هستم» و بالاخره بدانيد چه زمان نياز به كمك داريد در صورت نياز به مشاور مراجعه كنيد.
