نویسنده: كبري آسوپار
حسن روحاني و حاميانش اين روزها ناراضي هستند؛ از وضعيت نبود آزادي؛ از وجود فساد اقتصادي؛ از عدم حضور سرمايه خارجي؛ از وجود بيكاري و آمار بالاي آن؛ از معيشت مردم به ويژه دهكهاي پايين جامعه؛ از نبود جوانان در سيستم مديريتي كشور؛ از نبود اخلاق و احترام؛ از...
حاميان روحاني و خود او مدام تأكيد ميكنند كه بايد اينگونه بشود و بايد اينگونه نباشد. روحاني در سخنرانيهاي خود، نهاد و سازمان و جمعي در ايران نيست كه آنها را به تندي جملات خود ننواخته باشد و انتقادي و تخريبي نيست كه فروگذار كرده باشد. اما او در همه اين سالهاي اخير كجا بوده است؟ آيا اين همه كاستي و اين همه نداشتنها و محروميتها كه امروز براي ملت ايران برميشمرد، زاييده همين چند سالي است كه مديريت اجرايي كشوري را مديران دولت نهم و دهم در دست داشتند؟
بگذاريد كمي به عقب برگرديم؛ قبل از آنكه دولت نهم و دهم شكل بگيرد، چه كساني در رأس امور بودند و توسعه و پيشرفت اقتصادي كشور بر عهده چه كساني بود؟ آيا غيراز اين است كه قبل از دولتهاي نهم و دهم، كسي بر مسند امور اجرايي كشور و كرسي رياست جمهوري قرار داشت كه سال 92 حاضر شد كانديداي خود را بهخاطر حسن روحاني حذف كند و اين دوره هم تمام قد در حمايت روحاني است؟ در دو دولت او چه اتفاقي براي زندگي و معيشت مردم روي داد كه رأي 21 ميليوني مردم چهار سال بعد، مخالف او شد و شهردار وقت تهران را كه شديداً مخالف دولت اصلاحات بود، رئيسجمهور كرد؟
بگذاريد كمي به عقبتر بازگرديم؛ قبل از دولت اصلاحات چه كسي رئيسجمهور بود و مديريت اجرايي كشور را چه كسي بر عهده داشت؟ كسي كه با حمايت او روحاني رئيسجمهور شد و در طول چهار سال دولتش هم همواره از حمايت او بهرهمند شد.
ماجرا خيلي ساده است؛ 28 سال از رحلت حضرت امام (ره) ميگذرد و در اين 28 سال، 20 سال دولت در دست حاميان دولت حسن روحاني بوده است.
اگر زيرساختها و توسعهها و پيشرفتها در دولتهاي حاميان روحاني به درستي انجام شده بود؛ راه آهنها كشيده و فرودگاهها ساخته و تنشزداييها انجام و سرمايهگذاري خارجي و اشتغالزايي و چه و چه انجام شده بود، امروز آيا نيازي بود كه روحاني فخر گاز كشيدن و هواپيما خريدن و ورزشگاه و جاده ساختن بدهد؟ آيا جاي آن نيست كه بپرسيم پس همه آن 16 سال كه دولت دستتان بود، چه ميكرديد كه حالا دنبال يك چهار سال ديگر هستيد كه كارها را پيش ببريد؟
اين روزها روحاني و حاميانش انگار از عالم و آدم در ايران طلبكارند اما وقت شاكيبودن آنها خيلي وقت است كه گذشته؛ در 28 سال بعد از امام، 20 سال دولت را در دست داشتيد؛ غيراز مجلس و ساير نهادهايي كه دستتان بوده؛ وقت طلبكاري نيست؛ وقت وعده و عيد دادن هم نيست؛ بايد جواب بدهيد كه چه كرده ايد. سوالها را ما بايد بپرسيم و جوابها را شما بايد بدهيد.