معاون
وزير راه و شهرسازي با بيان اينكه «تصور ذهني مردم از رونق بازار مسكن،
حدفاصل سال‌هاي ۸۹ تا ۹۱ است»، تصريح كرد: رونق يعني پروانه‌هاي ساخت مسكن و
مصرف سيمان و ساير مصالح بايد به‌مانند آن زمان باشد اما در واقعيت تكرار
آن اتفاقات در جامعه نه‌تنها مطلوب نيست بلكه امكانپذير هم نيست.
به
گزارش فارس، حامد مظاهريان در اولين جلسه اتاق فكر مسكن سال 96 با اشاره به
گزارش مركز آمار ايران در سال 95 اظهار داشت: انتشار گزارش مركز آمار
ايران در اسفندماه سال 95 به گستره‌اي از دغدغه‌ها دامن زده است، از اين رو
يكي از اقدامات مهم فهم درست آمار ارائه شده و سپس تفسير داده‌ها و
استفاده از آن در فرايندهاي مربوط به برنامه‌ريزي حوزه مسكن است. وي افزود:
اطلاعات اوليه منتشر شده از سرشماري سال 1395 نشان مي‌دهد كه سياست‌هاي
مخرب اقتصادي گذشته تبعات ويرانگري در حوزه سرمايه گذاري در بخش مسكن را
به‌دنبال داشته است. درحالي‌كه در گذشته با احتياط درباره آمار خانه‌هاي
خالي صحبت مي‌شد اما داده‌هاي سرشماري اخير نشان‌دهنده ابعاد نگران
كننده‌اي از ميزان سرمايه‌گذاري كلاني است كه در خانه‌هاي خالي حبس شده
است.
معاون وزير راه و شهرسازي با تأكيد بر اينكه بايد با استفاده از
تجارب جهاني و مطالعات داخلي سياستگذاري درستي در قبال خانه‌هاي خالي انجام
دهيم، افزود: رونق بازار مسكن نيازمند بازتعريف مجدد است.
وي گفت:
تصور ذهني مردم از رونق بازار مسكن، حدفاصل سال‌هاي 89 تا 91 است و فكر
مي‌كنند رونق يعني پروانه‌هاي ساخت مسكن و مصرف سيمان و ساير مصالح بايد
به‌مانند آن زمان باشد درحالي‌كه بايد به‌طور شفاف در جامعه تبيين شود كه
تكرار آن اتفاقات در جامعه نه‌تنها مطلوب نيست بلكه امكانپذير هم نيست. وي
ادامه داد:سرمايه‌هايي كه مي‌توانست بخش مولد اقتصاد كشور را به حركت
درآورد، اكنون با برآورد تقريبي 200 ميليارد دلار در خانه‌هاي خالي به تله
افتاده است. تداوم توليد خانه‌هاي بدون متقاضي مصرفي نه‌تنها درست نيست
بلكه شرايط اقتصادي نيز پذيراي آن نيست.
مظاهريان بيان داشت: در بخش
اول بايد به فهم درستي از آمار حاصل از سرشماري در مورد درصد خانه خالي،
درصد خانه دوم و ميزان واحدهاي ناتمام در كشور رسيد. انتظار مي‌رود در
هفته‌هاي آينده گزارش‌هاي تفصيلي‌تري از سوي مركز آمار ارائه شود. وي
افزود:در بخش دوم بايد تجارب داخلي و جهاني را مورد بررسي قرار دهيم كه
راهكارها در مواجهه با خانه خالي چيست؟ يكي از ابزارها بايد ماليات باشد،
پيشنهاد ديگر تغيير عملكرد اين خانه‌ها براي ديگر نيازهاي شهر مانند
هتل‌آپارتمان و. . . است اما بايد ديد چقدر ظرفيت وجود دارد و فرايند آن
بايد به چه صورتي باشد. وي در ادامه گفت: برخي كشورها مانند قبرس و اسپانيا
با سياستگذاري‌هايي مانند دادن اقامت توانستند مشكلات خود در مورد
خانه‌هاي خالي را برطرف كنند اما اين مسئله موضوعي است كه كشور ما
به‌طورجدي در برابر آن قرار نگرفته است.
