خب خدا را شکر که مقصر حس نشدن آثار رشد اقتصادی را هم شناختیم رفت پی کارش. همه‌اش نگران بودیم که نکند مردم نفهمند چرا رشد اقتصادی را احساس نمی‌کنند. خود ما که از اول می‌دانستیم یک چیزی هست اما حسش نمی‌کردیم. مثل وقت‌هایی که یک حرفی را می‌خواهید بزنید اما آن را یادتان می‌رود! می‌دانید یک چیزی برای گفتن دارید اما نمی‌دانید آن را کجا گذاشته‌اید. یا مثل مواقعی که اول صبح جورابتان را پیدا نمی‌کنید در حالیکه مطمئن هستید دیشب با جوراب به خانه برگشته‌اید!
خلاصه ما هم مطمئن بودیم که دولت از اول پابرهنه نبود و اطمینان داشتیم که یک حرفی برای گفتن دارند، اما موقتاً گم شده است. حالا خوشحالیم که پیدا شد و جناب آقای سیف همه را از ابهام و پا در هوا بودن درآوردند. الان دیگر خوب می‌دانیم که چرا و چگونه رشد اقتصادی را که دولت اصرار دارد هست، حس نمی‌کنیم. حتی حالا می‌توانیم آن را با رسم شکل توضیح دهیم!
منظور جناب سیف این است که دولت یک لیست از کالاهایی که نرخشان افزایش زیادی نداشته، در اختیار دارد که بر اساس آن لیست، نرخ تورم را محاسبه و اعلام می‌کند. مردم اگر می‌خواهند از مواهب کاهش تورم و رشد اقتصادی بهره‌مند شوند، ناگزیرند که کالاهایشان را از لیست دولت انتخاب کنند.
حالا اگر بعضی کالاها که خارج از لیست مذکور هستند، با افزایش قیمت مواجه شوند، دولت مسئول نیست. در این وضعیت مقصر یا خود آن کالا است که می‌بایست قبلاً می‌آمده در لیست دولت ثبت‌نام می‌کرده تا دولت آن را مورد کنترل قیمت قرار دهد یا اینکه مقصر مردمی هستند که می‌روند آن کالا را انتخاب می‌کنند. وقتی کالای خارج از لیست دولت را انتخاب می‌کنی، چشمت کور، دندت نرم، تبعاتش را هم تحمل کن که همانا احساس نکردن رشد اقتصادی است!
خلاصه اینکه: مردم عزیز! اگر می‌خواهید حس‌تان برگردد سرجایش، در انتخاب خود دقت کنید. زیرا حس فروخته شده پس گرفته نمی‌شود!
