انقلاب اسلامي با همه انقلابهاي ديگر متفاوت است؛ نه يك انقلاب صرفاً معنوي و فرهنگي است، نه يك انقلاب صرفاً اقتصادي است، نه يك انقلاب صرفاً سياسي است؛ يك انقلاب همهجانبه است. مثل خودِ اسلام است. همانطوري كه اسلام ابعاد معنوي و اخلاقي دارد، ابعاد الهي دارد، در عين حال ناظر به زندگي مردم است؛ بعد اقتصادي، بعد سياسي، بعد اجتماعي در اسلام وجود دارد؛ انقلاب اسلامي هم داراي ابعاد مختلف بود و راز ماندگاري انقلاب اسلامي و روزبهروز زندهتر شدن اين انقلاب در سطح منطقه و جهان، همين ابعاد گوناگون آن است كه با نيازهاي بشر متوازن و همراه است.
امام در وصيتنامهشان تأكيد ميكنند كه اين انقلاب يك انقلاب الهي است و پايه اصلي آن مردمند؛ يعني اين انقلاب متعلق به مردم است. معناي اين حرف اين است كه هيچ كس - هيچ قشري، هيچ فردي، هيچ طبقهاي – نميتواند و نبايد ادعاي مالكيت اين انقلاب را بكند؛ خود را مالك بداند، ديگران را مستأجر اين انقلاب بداند. اگر قرار بود كسي خود را نسبت به اين انقلاب مالك و صاحب بداند، از همه مناسبتر و شايستهتر، خودِ امام بود كه انقلاب بر محور عزم و اراده و شخصيت او به وجود آمد؛ ولي امام خود را هيچكاره و خدا را همهكاره ميداند... اين انقلاب با شعارهاي خود زنده است. اصليترين شعارهايي كه در اين انقلاب روي پرچم انقلاب نوشته شده است، شعار اسلامي بودن است؛ پايبند بودن به مباني دين و اصول و قواعد ديني است؛ سلطهستيزي است؛ ستيزه با استكبار است؛ دفاع از مظلومان عالم است، آن هم دفاع صريح و صادقانه از «همه» مظلومان.
بيانات رهبر انقلاب در مراسم نوزدهمين سالگرد ارتحال حضرت امام خميني (ره)