شهر و استان كرمانشاه داراي پيشينه فرهنگي و تاريخي است و از نظر جغرافيايي در نقطه‌اي قرار دارد كه مي‌تواند موجب تعامل و اثرگذاري بر همسايگان باشد اما متأسفانه دانشگاه رازي كرمانشاه به عنوان يكي از پايگاه‌هاي مهمي كه بايد اين نقش را ايفا نمايد، مسير را گم كرده است.
از دانشگاه رازي كرمانشاه انتظار مي‌رود در تربيت و آموزش دانشجويان مسائل مختلفي اعم از آموزشي، صنفي، فرهنگي و حتي سياسي را در نظر بگيرد تا بتواند عمق نفوذ و تأثيرگذاري خود را در منطقه بالا ببرد اما دانشگاه به جاي همه اين مسائل تقريباً تمام توان خود را صرف ساخت و ساز كرده است. به عنوان يك دانشجو وقتي از مسئولان مي‌پرسيم چرا كيفيت آموزش در دانشگاه پايين است يا چرا به مسائل فرهنگي توجهي نمي‌كنيد يا مسائل صنفي مورد توجه واقع نمي‌شود و امكانات رفاهي پايين است، در پاسخ همه اين مسائل اين جواب شگفت‌آور را مي‌شنويم: «ساختمان مي‌سازيم!»
اين مسئله درست است كه دانشگاه به ابنيه جديد احتياج دارد و بايد اين ساختمان‌ها ساخته شود اما به چه قيمتي؟
اگر قرار باشد دانشجويان دانشگاه با كيفيت پايين آموزش دانش‌آموخته شوند و نتوانند در فضاي رقابتي كسب و كار ابراز وجود كنند آيا باز هم ساخت و ساز دردي را درمان مي‌كند؟
اگر دانشجوي دانشگاه رازي كرمانشاه در روزگاري كه در عرصه جنگ نرم و تهاجم فرهنگي هستيم از نظر مسائل فرهنگي نتواند آنطور كه شايسته دانشگاه انقلابي است، دانش‌آموخته گردد مجلل‌ترين ساختمان‌ها چه دردي از جامعه مسلمان ايراني دوا خواهد كرد آنگاه كه قشر تحصيلكرده‌اش دل در گرو غرب خواهد داشت؟
متأسفانه مسئولان دانشگاه رازي كرمانشاه همه مسائل را در ساختن ساختمان‌هاي مجلل خلاصه كرده‌اند و به جرئت مي‌توان گفت كه تقريباً تمام بودجه دانشگاه در اين حوزه صرف مي‌شود و مسائلي از قبيل آموزش، رفاهيات و فرهنگ مغفول مانده است به طوري كه تشكل‌هاي دانشجويي وقتي درخواست هزينه‌هاي برنامه‌هاي مصوب هيئت نظارت بر تشكل‌هاي دانشگاه را از مسئولان مي‌كنند در پاسخ مي‌شنوند كه «به ما ربطي ندارد!»
ساختمان‌سازي و توسعه بناهاي دانشگاه در رأس همه امور قرار گرفته است و دانشجويان دانشگاه رازي از كمبود امكانات رفاهي، كيفيت پايين امكانات و مسائل آموزشي و فقر فرهنگي دانشگاه رنج مي‌برند و هنگامي كه اين مسائل به مسئولان دانشگاهي گفته مي‌شود آنها در كمال ناباوري دانشگاه‌هاي اروپايي و امريكايي را مثال مي‌زنند كه ساختمان‌هايي مجلل دارند و مي‌خواهند در دانشگاه رازي كرمانشاه نيز چنين فضايي ايجاد نمايند اما غافل از اينكه آنها پيش از ساختن ساختمان كرامت انساني مورد نظر خود را ايجاد كرده‌اند و سعي در تربيت انسان تراز فرهنگ خود كرده‌اند و بعد از آن به سراغ احداث ساختمان‌ها رفته‌اند.
*فعال دانشجويي دانشگاه رازي كرمانشاه
