کد خبر: 842974
تعداد نظرات: ۴ نظر
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ - ۲۱:۵۹
استقبال از نامه معاون اول به رئيس خبرگان
روزهاي پاياني سال «اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل» طبيعتاً بايد روزهاي گزارش دادن از عملكرد يك ساله دستگاه‌هاي ذي‌ربط در اين زمينه باشد.
نویسنده: كبري آسوپار
 
روزهاي پاياني سال «اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل» طبيعتاً بايد روزهاي گزارش دادن از عملكرد يك ساله دستگاه‌هاي ذي‌ربط در اين زمينه باشد. دولت به‌جاي پاسخ به انتقادات در مورد عملكرد اقتصادي‌اش، در نامه‌اي به رئيس مجلس خبرگان راه گلايه از آيت‌الله جنتي را به دليل انتقادات در اجلاسيه خبرگان مي‌پيمايد و معاون رئيس‌جمهور حتي از انتظاراتش از رئيس خبرگان سخن مي‌گويد: «در پايان انتظار دارم که براي جبران حق تضييع شده خيل عظيم فعالان که با وفاداري به رهنمودهاي مقام معظم رهبري تلاش گسترده‌اي انجام داده‌اند، به نحو شايسته اقدام فرمايند» و در ابتداي نامه هم آورده كه «اينجانب با آگاهي از دستور جلسه اخير از طريق معاون امور مجلس رئيس‌جمهور، آمادگي براي حضور در اجلاس و پاسخگويي به نمايندگان محترم را اعلام کردم که به قرار اطلاع در اين اجلاسيه ميسر نشد.»
 
گزاف نيست و حتي عين وظيفه دولت است كه خواسته شود دولت گزارش خود در مورد اقدام و عمل پيرامون اقتصاد مقاومتي را، حال كه در اجلاس خبرگان ميسر نشده، به مردم و رهبري و عموم مقامات ديگر ارائه دهد تا حداقل مردم بدانند معيشت‌شان چرا در پسابرجام هم بهبود نيافته است. اين گزارش البته بايد ويژگي‌هايي داشته باشد.
‌ 
گزارش ملموس به‌جاي يك مشت عدد!
گزارشي كه به مردم و رهبري ارائه مي‌شود، بايد شفاف و دقيق و ملموس باشد؛ اينجا ديگر نمي‌شود بيلان كاري از سخنراني‌ها و حرف زدن‌ها و بنر زدن‌ها و همايش برگزار كردن‌ها ارائه داد؛ اينجا بايد گزارش دقيق باشد. با آمارهاي كلان و ثقيل براي عامه نمي‌شود با مردم از تلاش براي مقاومتي شدن اقتصاد سخن گفت، در حالي كه زندگي روزمره مردم نه تنها اين موفقيت در مقاومتي شدن اقتصاد را نمي‌بيند، بلكه عملاً شرايطي برعكس اين موفقيت ادعايي را مشاهده مي‌كند. شرايطي كه ركود و تورم و كاهش قدرت خريد كليدواژه‌هاي توصيف آن است. با اين مردم بايد از عينيت‌ها سخن گفت؛ سخن از آمار كه بعضاً قابل خدشه هم هستند، فقط مي‌تواند به دور شدن بيشتر مردم و دولت بينجامد. با اين انديشه در ذهن توده‌ها كه ما از ركود و تورم مي‌گوييم و جواب دولت يك مشت عدد است كه براي سفره‌هاي ما نه نان مي‌شود و نه آب. نمي‌شود روي كاغذ اوضاع اقتصاد خوب باشد و كف بازار همه از ركود و تورم بنالند؛ حتماً يك جاي كار مي‌لنگد و حتي شايد چند جاي كار!
 
تكليف نظر رهبري هم كه در اين مورد روشن است؛ فرداي همان اجلاسيه خبرگان و انتقادات آيت‌الله جنتي و قبل نامه معاون اول، رهبر انقلاب در ديدار اعضاي خبرگان فرمودند كه «اگر کارهاي ضروري در موضوع اقتصاد مقاومتي انجام شده بود، امروز تفاوت محسوسي را در زندگي مردم شاهد بوديم. به رئيس‌جمهور محترم هم گفته‌ام که بيان شاخص‌هاي کلان خوب است، البته اگر آمارها قابل خدشه نباشد، اما به ‌‌هر حال اينها در زندگي و معيشت مردم در کوتاه‌مدت اثر نمي‌گذارد... شکايات مردم به‌دست ما مي‌رسد و بايد در مسائلي نظير توليد، اشتغال و از بين بردن رکود به‌گونه‌اي عمل کرد که مردم تأثير آن را در زندگي خود کاملاً احساس کنند، اما اکنون اين‌گونه نيست.»
‌ 
نسبت وضعيت اقتصادي مردم و وعده‌هاي برجامي دولت
سال 1395 با اين وعده‌هاي اقتصادي رئيس دولت يازدهم در پيام نوروزي آغاز شد: «ملت ما با همدلي برجام را به فرجام مطلوب رساند، زنجيرهاي تحريم را پاره کرد و زمينه را براي فعاليت در زمينه‌هاي اقتصادي مهيا نمود. تحريم‌هاي بانکي، مالي، پولي، نفتي، پتروشيمي، بيمه، حمل و نقل و همه تحريم‌هاي هسته‌اي برداشته شد و شرايط براي فعاليت اقتصادي مردم ما آماده‌تر شد... شايد بتوانيم ادعا کنيم که بهترين شرايط را در ميان صادرکنندگان نفت داشتيم؛ هم از لحاظ آرامش، هم از لحاظ کاهش تورم و هم از لحاظ بازار بورس. بحمدالله با همه سختي‌ها دست ما به سمت بانک مرکزي دراز نشد و دست ما همواره به سوي مردم و بالاتر به سمت آسمان و به سوي خداوند دراز بود و با لطف او و همت مردم، با همه پيچ‌و‌خم‌ها، سال را با افتخار و موفقيت به پايان رسانديم و هم‌اکنون در سال 95 که سال اميد و تلاش ماست، بي‌ترديد همه ما مي‌توانيم ايراني را بسازيم که شايسته اين ملت بزرگ است... ان‌شاءالله خواهيم توانست با کمک يکديگر به رشد دو برابري متوسط ۱۰ ساله گذشته برسيم. ما مي‌توانيم با تلاش و کوشش همگاني به رشد ۵ درصدي برسيم؛ رشدي که نسبت به همه کشورهاي همسايه‌مان، ان‌شاءالله بيشتر باشد، رشدي که بتواند رونق اقتصادي را بسازد و کارگران بيکار ما را به کارخانه‌ها و مزارع برگرداند و رشدي که بتواند جوانان عزيز فارغ‌التحصيل ما را به بنگاه‌هاي اقتصادي بکشاند. آنچه براي همه ملت ما مهم است اشتغال پايدار است و اين کار در سال آينده با «برجام 2» ان‌شاءالله شروع خواهد شد... «برجام 2» همان اقدام مشترک ملي در داخل کشور است که با وحدت، آشتي و با همدلي شروع خواهد شد...»
 
اين فقط بخشي از وعده و وعيدهاست كه دولت روحاني به جان جامعه ريخت و حالا تقاضاي زيادي نيست كه بگوييم نسبت اين وعده‌ها را با وضعيتي كه امروز معيشت مردم در آن قرار دارد، روشن كنيد. شايد گفته شود خرابي‌هاي مانده از دولت قبل زياد بوده؛ شايد گفته شود انتظارات از برجام زياد است؛ شايد گفته شود برجام قرار نبوده همه چيز ما را به حد اعلي برساند؛ شايد گفته شود وقت كم بوده و... اين گفته‌ها كه تاكنون كم هم گفته نشده، يك جواب دارد و آن اينكه دولت از اين وضعيت مطلع بود و وعده داد؛ نمي‌شود وعده را بدون لحاظ اين شرايط داد ولي هنگام گزارش دادن در مورد عملي شدن وعده‌ها ياد اين شرايط افتاد.
‌ 
اقتصاد مقاومتي گزارش عملكرد مي‌خواهد؛ نه نامه‌نگاري!
برجامي كه قرار بود آب خوردن مردم را هم درست كند، براي سفره اين ملت چه كرده است؟ اين سؤال، پاسخ مي‌خواهد؛ نه نامه‌نگاري و گله‌گذاري به رئيس مجلس خبرگان كه چرا انتقاد كرديد!
برجام قرار بود همگام با چرخ سانتريفيوژها، چرخ زندگي مردم را هم بچرخاند و با اين حساب، حتي اگر امسال سال «اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل» هم نبود، پايان سال بايد آغاز محاسبه و ارزشيابي عملكرد اقتصادي دولت مي‌بود. فعلاً كه برجام فقط چرخ ادعاهاي دولت را مي‌چرخاند، اما برجام را از لاي چرخ‌هاي ادعاها بايد بيرون كشيد و واقعيت تاثير آن بر زندگي روزمره مردم را شرح داد. نامه معاون اول هم سرشار از همين تقاضاست كه وقت بدهيد كه گزارش بدهيم؛ خب بسم‌الله، بفرماييد گزارش بدهيد. مردم گوش مي‌دهند. فقط يك اشكال كوچك در اين ميان است، دولتي كه چشمش براي تغيير وضعيت اقتصادي كشور به تعامل با غرب و اشتغال‌آفريني رئيس‌جمهور فرانسه و قراردادهاي خارجي و توافق با 1+5 و... است، چگونه مي‌خواهد در مورد اقتصاد مقاومتي گزارش بدهد كه اساساً مبتني بر نگاه به درون است؟
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۴
ناشناس
|
United States
|
۰۷:۱۹ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۳
0
1
دولت اقای روحانی با تفکر وامید به وزرای زمان هاشمی که فرار داد های ننگین مانند کرسنت را بستن و یا کارخانجات از رده خارجی که وارد کردند و اکنون اهن پاره ای بیش نیستند و0000 تشکیل شد .
استکبار هم چون با این وزرا کار کرده بود م می دانست با پورسانت با ان ها می شود هر قرارداد و اشغالی را به ایران قالب کرد جلو امد وخواستار برجام برای رفع تحریم های خود شد تا بتواند مجددا قرار دادهای ننگین و اجناس وکارخانجات از رده خارج را به ایران قالب نماید . لذا برجام امضا شد و رفع تحریم برای فروش اجناس هم به ایران فراهم شد. ولی طرف مقابل از انجام تعهدات خود سر باز زد و حتی مبالغ هنگفتی از دارائی های ایران را دزدید .
پس از برجام تعدادی زیاد از مدیران استکبار برای بستن قرار داد ها ان چنانی و فروش اجناس از رده خارج به ایران امدند ولی چون اوضاع را زیاد بر وفق مراد ندیدند رفتند وبر نگشتند.
از طرفی چون ... اکثرا دلال مسلک هستند و فقط بامید برجام و جنس خارجی و کمک خارجی برنامه ریزی کرده بودند . اصولا قدمی برای اقتصاد مقاومتی بر نداشتند .
بذین معنی که نه از نخبگان علمی کشور استفاده شد . نه برنامه ای برای تولیدات کشاورزی با توجه به کم ابی کشور داده شد . نه برای نواوری وبهروری قدمی برداشته شد .نه برای فساد اداری فکر بعمل امد .ونه00000000.در نتیجه وضعیت معیشت ملت نه فقط درست نشد بلکه بواسطه دزدی ها وانحصارات و 00000 بد تر هم گردید .
تنها کاری که در ارتباط با اقتصاد مقاومتی شد دادن پول به بنگاه های اقتصادی بصورت بی هدف بود .چون این بنگاه ها هیچ روشی برای نواوری وبهروری ارائه نکرده بودند و مدیران هم همان مدیرانی بودند که رکود وتورم را در صنایع ایجاد کرده بودند . با وام های داده شده مقداری هم تولیدات بی کیفیت وگران تهیه شده که اکنون روی دست کارخانجات مانده است .
دادن عدد ورقم رفت وامد های خارجی ویا دادن وام ها بی معنی خواهد بود .چون چاره ای برای صنعت ومحصولات نخواهد بود.
وقتی تولید نباشد باز کشور وابسته به نفت خواهد بود و وضعیت معیشت مردم هم هر روز بدتر خواهد شد . چون پول نفت هم بواسطه فساد هرز می رود وبدست ملت نمی رسد
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۹:۲۰ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۳
0
0
به مجلس ترحیم نظام بابت قانونی کردن حقوقهای نجومی تبریک عرض مینمایم
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۰۴ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۳
0
1
نتیجه اقدام و عمل
بحران بی سابقه در تامین اجتماعی/ استقراض خارجی برای جبران کسری منابع
در حوزه درمان، محاسبه انجام‌شده نشان می‌دهد در حد فاصل سال‌های ١٣٩٢ تا ١٣٩٥ رقمی بالغ بر ٥٦ هزار میلیارد تومان هزینه درمان شده که تقریبا دوبرابر هزینه درمان در ٥٢ سال گذشته یعنی حد فاصل (١٣٩٢ تا ١٣٤٠) بوده است و در مقایسه با چهار سال قبل نیز هزینه‌های درمان نشان از رشد دوبرابری می‌دهد. از منظر دیگر در سال‌های اخیر، رشد هزینه‌های درمان یک‌ونیم برابر رشد هزینه‌ها در سایر بخش‌های سازمان بوده است و ادامه این روند و برخورد سهل‌انگارانه و گاه غیرمسئولانه و پشتیبانی تمام‌قد از طرح تحول سلامت بدون ارزیابی دقیق از پیامدهای آن، موجب شده با وجود تحمیل چنین هزینه‌هایی به علت سوءتدبیرها، این سازمان قادر به انجام تعهدات خود در حوزه درمان نباشد.
دستاورد این مسئله، بدهی چندهزار میلیارد تومانی به مراکز درمانی و روی‌آوردن به استقراض‌های سنگین به منظور انجام تعهداتی است که مدیریت سازمان در به‌وجودآوردن آن نقش اساسی داشته است. به یقین در ٥٠ سال گذشته سازمان تأمين اجتماعی به‌ویژه در حوزه درمان با چنین بحران و بی‌احترامی‌ای به بیمه‌شدگان روبه‌رو نبوده است و به جرئت می‌توان گفت کیان و عزت و اعتبار سازمانی در معرض خطر جدی قرار گرفته است؛ اما لایحه بودجه پیشنهادی سال ٩٦ سازمان تأمين اجتماعی به هيئت امنا ابعاد دیگری از کسری منابع و نبود شفاف‌سازی هنگام تنظیم بودجه را مشخص مي‌كند که بسیار نگران‌کننده است.
سلامت نیوز: بحران بی سابقه در تامین اجتماعی/ استقراض خارجی برای جبران کسری منابع
ناشناس
|
United Kingdom
|
۱۶:۴۴ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۳
0
1
برای آقای جهانگیری حفظ خودشان از حفظ نظام واجب تر است؟!
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار