مترجم: رضا محمديصنعتي چند ميليارد دلاري وجود دارد كه وقف توليد محصولاتي عليه نشانه‌هاي پيري شده است، ولي كرم‌هاي مرطوب‌كننده تنها تا زير پوست نفوذ مي‌كنند. پيري جايي عميق‌تر رخ مي‌دهد، يعني در سطح سلول‌ها، و دانشمندان دريافته‌اند كه امساك در خوردن مي‌تواند اين فرايند سلولي را كند كند.
تحقيقي منتشر شده در ارتباط با مطالعه پروتئين مولكولي و سلولي به چگونگي تأثير كاهش كالري روي پيري در داخل سلول نگاهي مختصر دارد. محققان دريافتند كه وقتي ريبوزوم، سازنده پروتئين سلول، كاهش پيدا مي‌كند، فرايند پيري هم كاهش پيدا مي‌كند. كاهش سرعت توليد را كاهش مي‌دهد ولي به ريبوزوم وقت بيشتري براي مرمت خود مي‌دهد. جان پرايس استاد دانشگاه بريگام يانگ مي‌گويد: «ريبوزوم ماشين بسيار پيچيده‌اي است، مانند ماشين سواري شما و به‌صورت دوره‌اي نياز دارد كه اجزاي خود را كه با سرعت از بين مي‌روند بازسازي كند. وقتي تايرهاي خودرو فرسوده مي‌شوند، شما آن را بيرون نمي‌اندازيد كه خودرويي نو بخريد. تعويض تايرهاي فرسوده ارزان‌تر خواهد بود.» پس در درجه نخست، چه عاملي توليد ريبوزوم را كاهش مي‌دهد؟ حداقل در مورد موش: كاهش مصرف كالري. پرايس و محققان همكار او روي دو گروه موش مطالعه كردند. يك گروه دسترسي نامحدودي به غذا داشتند، در حالي كه گروه ديگر ضمن دريافت تغذيه لازم براي ادامه حيات، ۳۵ درصد كمتر كالري دريافت مي‌كردند. پرايس عنوان مي‌داشت كه: «با محدود كردن مصرف كالري تقريباً يك افزايش خطي در طول عمر مشاهده مي‌شود، نتيجه‌اي كه ما گرفتيم اين بود كه اين محدوديت باعث تغييرات بيوشيمي مي‌شد كه نرخ پيري را كاهش مي‌دهد.» تيم پرايس اولين گروهي نيستند كه ارتباط بين كاهش مصرف كالري و طول عمر را مطرح مي‌كنند، بلكه اين تيم اولين گروهي بودند كه نشان دادند سنتز عمومي پروتئين كاهش پيدا مي‌كند و به نقش ريبوزوم در تسهيل آن تغييرات بيوشيمي مربوط به افزايش جواني پي مي‌برند. پرايس عنوان مي‌داشت: «موش‌هايي كه مصرف كالري آنها كاهش پيدا كرده بود سرزنده‌تر بودند و به بيماري‌هاي كمتري مبتلا مي‌شدند و موضوع تنها به افزايش طول عمر مربوط نمي‌شود، بلكه از آنجايي كه از نگهداري اندام آنها بهتر است براي مدت بيشتري هم جوان‌تر مي‌مانند.» ريبوزوم، مانند خودرو، گران‌قيمت و مهم است، يعني ريبوزوم۱۰ تا ۲۰ درصد انرژي سلول‌ها را براي ساخت تمام پروتئينهاي مورد نياز عملكرد سلول مورد استفاده قرار مي‌دهد. به همين علت، از بين بردن تمام ريبوزوم زماني كه كاركرد خودش را از دست مي‌دهد غيرعملي است. ولي در عوض مرمت اجزاي ريبوزوم به‌صورت پيوسته باعث مي‌شود به توليد پروتئينهاي باكيفيت براي مدتي طولاني‌تر ادامه دهد. اين توليد با كيفيت در جاي جاي خود در حفظ كاركرد سلول و كل بدن مؤثر واقع مي‌شود.
به‌‌رغم اينكه اين تحقيق ارتباط بين مصرف كمتر كالري و بهبود طول عمر را نشان داد، پرايس تأييد كرد كه مردم نبايد با تداوم استفاده از كالري انتظار داشته باشند كه براي هميشه جوان خواهند ماند. محدوديت مصرف كالري به عنوان راهبرد ضدپيري در انسان مورد آزمايش قرار نگرفته است و پيام اصلي اين تحقيق فهم اهميت مراقبت از بدنمان است. پرايس عنوان مي‌داشت كه: «مواد غذايي تنها براي سوخت و ساز نيستند، بلكه نشانه‌‌اي هستند براي نحوه عكس‌العمل سلول‌ها و بدن ما. ما به مكانيزم‌هاي پيري پي‌مي‌بريم كه براي تصميم‌هاي علمي در مورد كيفيت مصرف مواد غذايي به ما كمك مي‌كنند.»
منبع: ساينس ديلي
