يكي از برترين و عالي‌ترين شخصيت‌هاي عالم اسلام كه در بقا و پايداري و نشر و ترويج اصل دين اسلام زحمات زياد و رنج‌هاي سختي را متحمل شده است و حقاً و انصافاً بايد گفت اسلام مديون اين مي‌باشد، شخص شخيص خاتون دو سرا، حضرت صديقه كبري فاطمه زهرا (ع) است.
بانويي كه اتفاقات اسفناك صدر اسلام و برخوردهاي شنيع و غير انساني‌اي كه با حضرتش شد، او را سخت آزرده و ناراحت نمود اما با اين اوصاف اسلام، استواري و حفظ وحدت امت را بر همه چيز ترجيح داد.
اما اكنون اين نوشتار در پي آن است كه به اين شخصيت بي‌بديل اسلام از زاويه‌اي ديگر نظر نموده، مطالبي ديگر را كه تا كنون شايد مغفول و كمرنگ‌تر از ابعاد ديگر شخصيتي حضرتش باشد بپردازد و آن موقعيت تأثيرگذار و ايدئولوگ حضرت زهراي اطهر(س) در تشكيل، تدوين و ابقاي فقه اسلامي مي‌باشد، فقه اسلامي كه متصدي احكام و امور عبادي و سياسي آحاد جامعه و همچنين تمام اجتماع است.
اكنون به مقتضاي مجال و مقال به برخي از اين نكات و نقاط تأثيرگذاري آن حضرت مي‌پردازيم:
فقه اسلامي متصدي احكام عبادي و سياسي و اجتماعي است. يكي از اين احكام، لزوم احترام به معصومان(ع) است كه شامل دختر بزرگوار پيامبر اسلام(ص) نيز مي‌شود. عباداتي نيز به حضرتشان منتسب شده است؛ لذا بررسي برخي از احكام فقهي مربوط به حضرت فاطمه زهرا(س) نشان مي‌دهد كه اين احكام در شمار باسابقه‌ترين احكام فقهي قرار داشته‌اند؛ براي نمونه چند مورد بيان مي‌شود:
الف- نماز حضرت زهرا(س) كه در صدر اسلام شهرت داشت و اهل كوفه به اين نام آن را مي‌شناختند: امام صادق(ع) فرمود: «هر كس چهار ركعت نماز بگزارد و در هر ركعتي بعد از سوره حمد 50 مرتبه سوره قل هو الله احد را بخواند، نماز حضرت فاطمه(س) را بجاي آورده و آن نماز اوابين است». (۱) اوابين به معناي توبه‌كنندگان متعبد و مخلص است.
ب- زيارت حضرت زهرا(س) آن‌گونه كه صاحب جواهر مي‌گويد «از ضروريات مذهب بلكه از ضروريات دين به شمار مي‌رود». (۲) در توضيح اين كلام مرحوم صاحب جواهر كه از اعاظم فقه اماميه و شخصيتي جهاني در اسلام است بايد گفت: اين بيان از چنين شخصيتي كه زيارت دخت مكرم نبوي(ص) را درحد توحيد خداي متعال كه ضروري دين است، مي‌داند خود گوياي تمام ابعاد و زواياي هويت يگانه عالم، حضرت فاطمه زهرا(س) مي‌باشد و هركس به وسع فكري و عقلي خويش بايد در اين جمله بينديشد.
ج- بزرگداشت نام فاطمه: احكام زير اهميت و جايگاه نام فاطمه(س) را آشكار مي‌كند و تعظيم و احياي آن را لازم مي‌شمرد:
مستحب است فرزند دختر را فاطمه(س) نامگذاريم(۳) به كساني كه فاطمه نام دارند، بايد احترام گذاشت، امام صادق(ع) فرمود: «اگر دخترت را فاطمه ناميدي دشنامش مده، نفرينش مكن و او را مزن.» (۴) كسي كه وضو ندارد، يا غسل واجب برعهده دارد؛ مانند شخص جُنُب، بنابر احتياط واجب نبايد اسم مبارك حضرت زهرا(س) را مس نمايد. (۵) گفتن تسبيح حضرت فاطمه(س) بعد از نماز با ثواب‌هاي زيادي كه در روايات بيان شده است. بنابر احتياط واجب دروغ بستن بر حضرت زهرا(س) روزه را باطل مي‌كند. (۶)
منبع: مهر
پي‌نوشت:1. شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، محقق و مصحح: غفاري، علي اكبر، ج ۱، ص ۵۶۴، دفتر انتشارات اسلامي، قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق؛ علامه مجلسي، بحار الأنوار، ج ۸۸، ص ۱۷۱، دارالكتب الاسلاميه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش.
۲. نجفي، محمد حسن، جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام، محقق و مصحح: قوچاني، عباس، آخوندي، علي، ج ۲۰، ص ۸۵، دار إحياء التراث العربي، بيروت، چاپ هفتم، ۱۴۰۴ق.
۳. شيخ بهايي، ساوجي، نظام بن حسين، جامع عباسي و تكميل آن، ص ۶۹۳، دفتر انتشارات اسلامي، قم، چاپ اول، ۱۴۲۹ق؛ فاضل لنكراني، محمد، جامع المسائل، ج ۲، ص ۳۸۷، انتشارات امير قلم، قم، چاپ يازدهم، بي‌تا؛ ر. ك: شيخ حر عاملي، وسائل الشيعه، ج ۲۱، ص ۳۹۶، مؤسسه آل البيت(ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
۴. كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، محقق و مصحح: غفاري، علي اكبر، آخوندي، محمد، ج ۶، ص ۴۹، دارالكتب الاسلاميه، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
۵. امام خميني، توضيح المسائل (محشي)، گردآورنده: بني‌هاشمي خميني، سيد محمدحسين، ج ۱، ص ۱۸۷ و ۲۱۲، دفتر انتشارات اسلامي، قم، چاپ هشتم، ۱۴۲۴ق.
۶. همان، ص ۹۰۰
