اعتياد يكي از ناهنجاريهاي اجتماعي بهشمار ميرود. علاوه بر ناهنجار بودن اعتياد، روي آوردن به مصرف مواد مخدر ريشه در مباحث خانوادگي دارد، اما بيكاري نيز بيشترين تأثير منفي را روي جوانان ميگذارد. از ساليان گذشته تا به امروز تدابير امنيتي و انتظامي و برخوردهاي قهري براي مبارزه با مواد مخدر مناسب نبوده و نيست.
بايد راهكارهاي اساسي از جمله تأمين شغل مناسب و آگاه كردن خانوادهها درباره معضلات و آسيبهاي ناشي از اعتياد را در پيش گرفت. تقاضا براي مصرف مواد مخدر صنعتي و قرصهاي روانگردان افزايش مييابد، براي جلوگيري از اين بحران، نگاهها به مقوله اعتياد بايد اجتماعي باشد نه قهري و برخوردي.
نظام تعليم و تربيت نيز در اجتماعي شدن مبارزه با مواد مخدر مسئول است، سيستم آموزشي و تربيتي كشور كه نقش مهمي در شكلگيري و تكامل آيندهسازان جامعه دارد، بايد استوار بر اخلاق و پرورش اجتماعي باشد.
نگاه مجلس دهم به مقوله اعتياد و مبارزه اجتماعي با مواد مخدر، پيشگيرانه، ترويجي و مراقبتي است و در اين راستا در بسياري از حوزهها كاركردهاي سلامت روحي و رواني پيش از ازدواج را الزامي كرديم. در حال حاضر خدمات مشاورهاي توسط بهزيستي به عنوان اورژانس اجتماعي كه به نوعي پاسخگويي به نيازهاي مردم است، ارائه ميشود. توسعه خدمات مشاورهاي، حمايتي و درماني و اشتغال براي اجتماعي شدن مبارزه با مواد مخدر از ضروريات است و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي نيز از دستاندركاران مربوطه براي ارائه اين خدمات حمايت ميكنند.
* نماينده مردم فريمان و سرخس