کد خبر: 806685
تاریخ انتشار: ۰۲ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۸:۴۳
درحاشيه انتشار اثر «سه سفرنامه»
امر به سير در زمين در آيات كتاب آسماني قرآن كريم مكرراً وارد شده است.
آيت‌الله هادي نجفي اصفهاني
امر به سير در زمين در آيات كتاب آسماني قرآن كريم مكرراً وارد شده است. همان‌گونه كه مي‌فرمايد:‌«أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ(1) قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَه إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(2)»

آيا نديدند چگونه خدا آفرينش را آغاز مي‌كند و سپس آن را باز مي‌گرداند و اين براي خداوند آسان است، بگو در زمين سفر كنيد و بنگريد خداوند چگونه آفرينش را آغاز كرده است. سپس خداوند جهان آخرت را ايجاد مي‌كند و به‌راستي خداوند بر هر كاري تواناست.
 
سير در زمين و گشت و گذار در آن و سفر اگر با انديشه همراه شود، درس‌هايي را به مسافر مي‌آموزد و رنج سفر را بر وي آسان مي‌كند. اميرالمؤمنين(ع) در ابيات منسوب به ايشان فوايد سفر را چنين برمي‌شمارند:

تَغَرَّب عَنِ الأَوطانِ في طَلَبِ العُلي
فَسافِر فَفي الأَسفارِ خَمسُ فَوائِدِ
تَفَرُّجُ هَمَّ وَ اكتِسابُ مَعِيشَه
وَ عِلمٍ وَ آدابٍ وً صُحبَه ماجِدِ
فَإِن قِيلَ في الأسفارِ ذُلٌّ وَ مِحنَه
وَ قَطعُ الفَيافِي وَ ارتِكابُ الشَّدائِدِ
فَمَوتُ الفَتي خَيرٌ لَهُ مِن قِيامِهِ
بِدارِ هَوانٍ بَينَ واشٍ وَ حاسِدِ

در جست‌وجوي مِهي، از ميهن دور شو و سفر كن كه در آن پنج سود بيني:
گشايش اندوه، روزي، دانش و فرهنگ و ديدار بزرگان
گويند در سفر رنج است و آزمون و بريدن بيابان‌ها و ديدن سختي‌ها.
مرد را مرگ بِه كه در خانه خواري زيد و در ميان سخن‌چينان و رشك‌بران سر آرد.
آنچه گذشت در هر سير و سفري روي زمين مترتب مي‌شود، ولي اگر اين سفر به سوي كعبه مقصود و انجام فريضه الهي و حج بيت‌الله‌الحرام باشد، مطلب متفاوت خواهد بود و آثار فراوان و بركات ماندگار براي مسافر اين كوي دارد و درس‌هاي بي‌شماري را به وي مي‌آموزد، به‌ويژه اگر اين سفر زيارت آخرين پيام‌آور الهي(ص) و وارثان و جانشينان بر حق را نيز در بر داشته باشد.
از اين‌رو صاحب اين قلم بر آن شد در اين دفتر آنچه را در سه سفر نگارش كرده است، به محضر خوانندگان خود به نام «سه سفرنامه» عرضه كند:

1ـ ميقات: سفرنامه اولين حج تمتع حَجت ‌الاسلام است كه در سال 1317.ش برابر با 1412.ق انجام گرفته است.
2ـ ديار يار: سفرنامه دهمين حج تمتع است كه در سال 1388.ش برابر با 1430.ق صاحب‌خانه نگارنده را به آن دعوت كرده است.
3ـ طور سينا: سفرنامه پنجمين زيارت عتبات عاليات عراق، در سال 1388.ش برابر با 1431.ق است.
هر يك از اين سه سفرنامه در جاي خود خواندني است و مطالب سودمندي را به سالك اين طريق مي‌آموزد. در ختام سخن روايتي از امام صادق(ع) درباره سفر را ياد‌آور مي‌شوم:‌«حمّاد از امام صادق(ع) روايت مي‌كند كه فرمود لقمان به پسرش گفت هر گاه به همراه مردمي سفر كردي، چه در كار خود و چه در كار آنها با ايشان رايزني بسيار كن و لبخند بسيار به آنها بزن و در توشه و خرجي خود بخشنده باش و هر گاه تو را دعوت كردند، دعوت ايشان را بپذير و هنگامي كه از تو ياري طلبيدند، به ايشان ياري رسان و در سه چيز بر آنها برتري ياب: خاموشي بسيار، نماز فراوان و سخاوت بدانچه همراه داري، اعم از مركب، مال و توشه. هر گاه از تو در حق مسلّمي گواهي خواستند براي آنها گواهي ده و هنگامي كه با تو رايزني كردند تا آنجا كه مي‌تواني نظر خوبي بديشان بده و در كاري تصميم مگير تا در آن خوب انديشه كني و در هيچ مشورتي به‌زودي پاسخ مده تا در فكر آن برخيزي، بنشيني، بخوابي، غذا بخوري و نماز بخواني و در اين ميان انديشه و حكمت خود را به كار زني، زيرا اگر آنكه با او مشورت كرده‌اند، حقيقتاً خيرخواهي نكند، خداي تبارك و تعالي انديشه و خرد او را بستاند و امانت خود را از او بگيرد.»

پي‌نوشت‌ها:
(1) قرآن كريم، سوره عنكبوت، آيه 19
(2) قرآن كريم، سوره عنكبوت، آيه 20
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار