نگارنده اين سطور بر اين باور است كه چهار شخصيت سياسى و فرهنگى ايرانى‌تبار در احياى نام و ياد امام موسى صدر در جامعه ايرانى و در معرفى انديشه و سيره آن بزرگوار نقش اساسى، محورى و بى‌بديل داشته‌اند: شهيد دكتر مصطفى چمران، شادروان حجت‌الاسلام والمسلمين على حجتى كرمانى، حجت‌الاسلام والمسلمين استاد سيد هادى خسروشاهى و دكتر صادق طباطبايى. اين عزيزان در روزگارى نام امام صدر را در جامعه ايرانى مطرح كردند و كمر همت به احياى ياد و معرفى انديشه و سيره آن بزرگوار بستند كه نام «موسى صدر» كاملاً فراموش شده بود. قاطبه مردم اين نام را به كلى از ياد برده بودند و تمامى مسئولان به دلايل مصلحت‌انديشانه! پيرو سياست رسمى كشور از طرح آن دورى مى‌جستند. در چنين فضايى اين عزيزان مردانه و از روى دردمندى و اخلاص پاى در ميدان عمل گذاردند و هر كدام در يك بستر زمانى خاص تلاش و كارى كارستان كردند. از نتايج ماندگار اين تلاش‌ها، كتب و آثار بسيار ارزشمند و پربارى بود درباره امام صدر و نيز از ايشان، كه طى دهه‌هاى 60 و 70 شمسى در ادبيات فارسى مكتوب و منتشر گرديد. انتشار اين ادبيات، فرهيختگان حوزوى، دانشگاهى، بسيارى از جوانان وجدان‌هاى بيدار جامعه ايرانى را آگاه ساخت. تدريجاً فضايى پديد آمد كه نه تنها در ايران، بلكه حتى در لبنان، خانواده محترم امام صدر احساس كردند كه وقت آن رسيده است تا با تأسيس مؤسساتى فرهنگى، اين حركت آگاهى‌بخشى را توسعه داده و تكميل و تدقيق كنند. ادبياتى كه امروز در جامعه ايرانى راجع به امام صدر در دست است، به طور مستقيم يا غير مستقيم مرهون زحمات اين چهار بزرگوارى است كه در ابتداى اين سطور از آنان نام بردم.... و البته در اين مسير كار بزرگ استاد خسروشاهى يك نقطه عطف بود
بى‌شك تلاش‌هاى جدى، دردمندانه و مؤثر دو دهه اخير استاد خسروشاهى جهت احياي ياد، نام، انديشه و سيره امام صدر در جامعه ايران، نتيجه شناخت عينى و جامعى است كه ايشان طى ربع قرن رابطه مستمر با آن بزرگوار به دست آورده است.
استاد خسروشاهى امام صدر را يك مصلح برجسته فرهنگى و اجتماعى اين روزگار و يكى از سرآمدان حركت روشنفكرى دينى زمان حاضر مى‌داند كه نقطه‌نظرات و انديشه‌هاى نوينى داشت و در صدد بود با وفادارى به فقه جواهرى و نيز حكمت متعاليه، قرائت‌هايى جديد از اسلام را مطابق با شرايط زمان و مكان ارائه نمايد. ايشان امام صدر را جزو معدود رهبران اسلامى مى‌داند كه در صدد برآمدند در گوشه‌اى از اين جهان متكثر يك جامعه اسلامى شيعى نمونه بسازند تا با اداره كردن آن عملاً به جهانيان نشان دهند كه اسلام و مكتب اهل بيت(ع) قادر است جامعه را اداره كند و باز معتقد است كه امام صدر نه تنها در صدد برپاكردن و سپس اداره يك جامعه اسلامى شيعى برآمد، بلكه در روزگار ما اصلاً ايشان بود كه اين حركت را آغاز كرد.
استاد خسروشاهى امام صدر را يكى از پيشگامان بحث «تقريب بين مذاهب اسلامى» در روزگار ما مى‌داند كه با عضويت در «مجمع البحوث الاسلامى» در قاهره و نيز با حضور فعال و مؤثر در تمامى كنفرانس‌هاى اسلامى، در ايجاد تقريب و وحدت ميان مسلمين فعاليت بسيارى داشت. ايشان همچنين امام صدر را يكى از معماران و بلكه پيشتاز بحث «وحدت، تعايش و ديالوگ اديان» مى‌داند، آن هم در روزگارى كه رفتن به كليسا و سخنرانى كردن زير صليب حضرت مسيح، بين روحانيون و علما يك اقدام ضدّ ارزش! بود. استاد خسروشاهى واقع‌بينانه اعتقاد دارد كه اگرچه انديشه و سيره امام صدر جوابگوى بسيارى از مشكلات امروز جامعه اسلامى ماست، اما شرايط زمان و مكان ممكن است تغيير یابد و با گذشت زمان نيز تدريجاً مسائل جديد ممكن است به وجود آيد، از همين رو اعتقاد دارد كه بايد با استناد به موازين خاص و با حفظ اصول ثابت و مورد اعتبار از لحاظ سابقه دينى و تاريخى در انديشه و سيره امام صدر بازنگرى كرد و در تكميل آنها كوشش نمود.
