مدت‌ها است كه پرونده‌هايي با موضوع تعرض به زنان و دختران در پوشش مسافربر تشكيل مي‌شود. مجرمان اين پروندهها با خودروهاي شخصي مسافركشي مي‌كنند. آنها به صورت انفرادي و گاهي باندي عمل مي‌كنند و معمولاً با تاريك شدن هوا به دنبال سوژه‌هاي خود مي‌گردند. زنان و دختراني را كه منتظر تاكسي هستند، سوار مي‌كنند و در فرصت مناسب با تهديد چاقو يا اسلحه آنها را به محل‌هاي خلوت كه معمولاً بيابان‌هاي اطراف شهر مي‌باشد، منتقل مي‌كنند. بعد از تعرض كه معمولاً با خشونت بسيار همراه است، اموالشان را سرقت و فرار مي‌كنند. شكل‌گيري اين پروندهها از چند جهت مي‌تواند مورد توجه قرار گيرد.
يك: قربانيان اين پروندهها به دليل آسيب‌هاي روحي كه متوجه آنها مي‌شود به شدت به حمايت نياز دارند. در شرايطي كه جامعه به شدت با بحران روابط غيراخلاقي درگير شده است، اين افراد براي بازگشت به زندگي و به دست آوردن سلامت نسبي بايد به طور كامل تحت نظارت سازمان‌هاي بهداشت قرار گيرند. هستند زنان و دختراني كه به علت حفظ آبروي خود حاضر به طرح شكايت هم نمي‌شوند و تا پايان عمر با اين درد جانكاه مبارزه مي‌كنند و گاه دست به خودكشي مي‌زنند. قربانيان اين پروندهها، آسيب‌هاي ناشي از اين حادثه را به فرزندان و ديگر اعضاي خانواده خود هم منتقل مي‌كنند.
دو: پليس در بهترين حالت به شهروندان توصيه مي‌كند كه از تاكسي يا وسايل حمل و نقل عمومي استفاده كنند. هر چند توصيه پليس حرف درستي است، اما مي‌تواند به منزله فرار از مسئوليت هم باشد؛ چراكه اين جرائم به هر حال در حوزه‌هايي اتفاق مي‌افتد كه تحت كنترل پليس قرار دارد. همين كه اين پروندهها شكل مي‌گيرد، نشان از اين دارد كه خلأهاي امنيتي براي بروز اين دست از اعمال مجرمانه وجود دارد. تجربه نشان مي‌دهد كه پليس معمولاً بعد از شكل‌گيري اين پروندهها وارد ماجرا مي‌شود. هرچند بيشتر شكايت‌هاي مطرح شده منجر به بازداشت و مجازات مجرمان مي‌شود، اما گستره حضور پليس بايد به گونه‌اي باشد كه منجر به شكل‌گيري اين پروندهها نشود. در صورتي كه پليس به تجهيزات يا نيروي كارآمد نياز دارد بايد مورد حمايت قرار گيرد.
سه: كمبود تاكسي يا وسايل حمل و نقل عمومي يكي از معضلات عمومي است. در شهري كه تاكسي‌هاي آن معمولاً به دنبال مسافران دربست مي‌گردند يا بخش زيادي از تاكسي‌هاي آن به اداره‌ها و سازمان‌ها خدمات مي‌دهند، توصيه پليس هم مي‌تواند فقط در حد سفارش باقي بماند. نكته ديگر به ساماندهي نكردن خودروهاي مسافربر مربوط مي‌شود. اين روزها غول بيكاري بسياري از مردان جوياي كار را ناگزير به مسافركشي كرده است. بسياري از مسافربرها افراد آبرومند و محترمي هستند كه براي حفظ كانون خانواده ناگزير به اين كار شده‌اند و از اينكه به صورت قانونمند به ارائه خدمات اقدام كنند، ابايي ندارند. بنابراين قانونمند شدن هر مسافربر مي‌تواند به تأمين امنيت جامعه هم منجر شود.
چهار: فرايند رسيدگي به جريان پرونده‌هاي شكل گرفته زمان زيادي را سپري مي‌كند. از زماني كه يك مجرم خطرناك بازداشت مي‌شود تا زماني كه حكم نهايي درباره او قطعيت پيدا كند، چند سال زمان سپري مي‌شود. از يك طرف مجرم در زندان پروار مي‌شود، هزينه نگهداري و مواظبت از آنها به دوش دستگاه قضايي است و از سوي ديگر شاكيان زخم خورده نگران از رهايي مجرم از مجازات هستند؛ چراكه زندان دانشگاه مجرمان است و راه‌هاي فرار از مجازات را به خوبي منتقل مي‌كنند.
پنج: آن دسته از متوليان كه معمولاً مردم را به رفتارهاي صحيح توصيه مي‌كنند، خودشان از مشكلاتي كه در كف جامعه جريان دارد با خبر نيستند. معمولاً خودشان با خودروهاي دولتي تردد و همسران و دخترانشان هم از خودروهاي شخصي استفاده مي‌كنند. بنابراين تعجبي ندارد مردم به توصيه كساني كه زندگي‌شان با آنها فاصله نجومي دارد، بي‌توجه باشند.
