محمدرضا داورزني، رئيس فدراسيون واليبال در واكنش به منتقدان ناكامي‌هاي تيم‌ملي واليبال در جام واگنر و تيم زير 23سال در رقابت‌هاي جهاني مي‌گويد كه هدف‌هاي بزرگ هزينه دارد.
منتقدان كواچ صدايشان اين روزها بلند‌تر از هميشه شده است، نتايج ضعيف تيم بزرگسالان در جام واگنر و تيم زير 23 سال در رقابت‌هاي قهرماني جهان و حضور همزمان پيمان اكبري به عنوان سرمربي چند تيم‌ملي مختلف، كافي بود تا دوباره تيغ انتقادها به سمت واليبال برود، رشته ورزشي‌اي كه در چهار سال اخير پيشرفت خيره كننده‌اي داشته است و حالا كوچك‌ترين ناكامي سبب مي‌شود تا منتقدان در رسانه‌ها به صف شوند. محمدرضا داورزني ديروز در گفت‌وگويي كه با سايت فدراسيون واليبال داشت سعي كرد با تبيين برنامه‌هاي فدراسيون در حوزه پشتوانه‌سازي، به انتقادهايي كه اين روزها از تيم كواچ و شاگردان اكبري مي‌شود، پاسخ دهد.
منتقدان وسعت ديدشان را بيشتر كنندشكست تيم زير 23 سال واليبال در رقابت‌هاي جهاني اولين موضوعي است كه رئيس فدراسيون واليبال درباره آن صحبت مي‌كند و مي‌گويد افق فدراسيون بالاتر از اين است كه در هر مسابقه‌اي به دنبال مدال باشد: «تيم‌هاى ملى نوجوانان، جوانان و اميد همگى در خدمت پشتوانه‌سازى براي تيم‌ملى بزرگسالان هستند. برخي‌ها كه به دنبال بهانه براى انتقاد مي‌گردند بايد منطقى‌تر و حرفه‌اي‌تر به اين موضوع نگاه كنند. كمي وسعت نگاه خود را بيشتر كنيم و فقط با نگاه مدال به هر مسابقاتي نگاه نكنيم.» او معتقد است هدف‌هاي بزرگ بهاي سنگيني هم دارد: «براي رسيدن به يك هدف بالا، بايد مسير درست، هر چقدر هم كه سخت باشد را انتخاب كنيم و حتي براي آن بهاي سنگيني بپردازيم. مهم اين است كه با صحيح‌ترين راه به هدفمان برسيم. اگر افق واليبال ايران به دنبال نتيجه‌گيري در رده‌هاى پايه بود، مي‌توانستيم با تركيب ديگرى در مسابقات شركت كنيم و برخلاف سياست‌هاي حرفه‌اي تيم‌هاي قدرتمند و صاحب سبك واليبال دنيا اولويت اول را تيم‌ملي بزرگسالان نگذاريم و از بازيكناني مانند ميلاد عبادي‌پور و جواد معنوي‌نژاد در تيم‌ملي زير 23 سال استفاده كنيم.»
آينده واليبال روشن استرئيس فدراسيون واليبال با تأكيد بر اينكه هدف واليبال ايران خيلي فراتر از كسب سكو در مسابقات تيم‌هاي پايه است، آينده روشني را پيش‌روي تيم‌ملي واليبال ترسيم مي‌كند: «در حال حاضر هدف واليبال ايران صعود به المپيك و حتي تلاش براي كسب سكو در اين اين مسابقات است. ما چند سال پيش در رده‌هاي پايه صاحب سكو شده‌ايم ولي الان بايد استراتژي خود را طوري تدوين كنيم كه بتوانيم به هدف مهم و اصلي خود دست پيدا كنيم. پيمان اكبرى و دستيارانش در راستاي سياست‌هاى راهبردى فدراسيون عمل كردند. ما نيازمند دادن فرصت به جوانان و اميد هاى ديگرى هستيم كه ميدان‌هاى جهانى را تجربه كنند. حضور چهره‌هاي جديد در تيم اميد بيانگر آينده بهتر براى واليبال ملى است.»
كادر فني مشترك به خاطر ايجاد مشكل كمتر بودحضور همزمان پيمان اكبري به عنوان سرمربي تيم‌هاي زير 23 سال، تيم‌ملي‌ب، تيم‌ملي دانشجويان و باشگاه پيكان انتقادات زيادي را متوجه فدراسيون واليبال كرده است. منتقدان اعتقاد دارند واليبال ايران مربي ديگري ندارد كه يك نفر بايد در چند تيم به عنوان سرمربي فعاليت كند. داورزني اينگونه در اين باره توضيح داده است: «هيچ رشته ورزشي گروهي در ايران در طول سال با چهار رده سني در دو قسمت مردان و زنان در مسابقات جهاني و آسيايي شركت نمي‌كند. در سال جاري ما فقط در قسمت مردان، هشت تيم آماده اعزام كرديم. تيم‌ملي، تيم ب، تيم زير 23 سال، تيم جوانان، نوجوانان، دانش‌آموزي، دانشجويان و نيروهاي مسلح. با توجه به اين تعداد تيم‌ملي و با در نظر گرفتن شركت تيم پيكان در مسابقات باشگاه‌هاي آسيا بايد طوري عمل مي‌كرديم كه علاوه بر اينكه تيم‌ملي بزرگسالان در اولويت اولمان باشد، تيم‌هاي ديگر نيز بتوانند تا حدي ممكن موفق شوند. پس به همين خاطر سعي كرديم در برخي از تيم‌ها از كادر فني مشترك استفاده و با مشترك بودن بازيكنان تمرينات مشترك برگزار كنيم تا كمترين مشكل به وجود آيد.»
