در آيه‌اي از قرآن خداوند بلافاصله پس از اينكه مي‌فرمايد جز خدا معبودي نيست و تنها خدا را عبادت كنيد، عنوان مي‌كند كه به پدر و مادر خود احسان كنيد. كلمه احساني كه در اين آيه آمده است هزاران تكليف را براي فرزندان مشخص كرده است. در آيات و روايات داريم كه كمترين كلمه‌اي كه موجب رنجش پدر و مادر مي‌شود را به زبان نياوريد، صدايتان را بالا نبريد، حتي براي حرف‌هاي آنان خم به ابرو نياوريد، هرگونه بال و پري را در جلوي پدر بايد زمين بياوريد. هيچ ژستي جلوي پدر و مادر به خود نگيريد. ژست زر، ژست زور، ژست علم جلوي پدر و مادر ممنوع است.
كاري را براي پدر و مادر با منت انجام ندهيد. فرزندي كه دانشگاه مي‌رود نبايد پز تحصيلش را به پدر و مادرش بدهد. اين خلاف اصول احترام به پدر و مادر است، درست است كه درس خواندن موضوع مهمي است و ما به جوانان تحصيلكرده نياز داريم ولي احترام پدر و مادر از اين نيز بالاتر است، به خاطر درس به پدر و مادرتان ابراز بي‌حوصلگي نكنيد هم درس بخوانيد هم حواستان به پدر و مادرتان باشد.
پيغمبر به مسجد آمدند و گفتند مي‌دانيد گناهان بزرگ چه گناهاني است، گفتند يا رسول الله(ص) امر بفرماييد، فرمود: سه گناه از گناهان بزرگ است، شرك به خدا، رنجاندن دل پدر و مادر و دروغ گفتن؛ پس جوانان حواسشان را جمع كنند كه پدر و مادرشان را نلرزانند، نگريانند، دلشان را نشكنند. اين تنها تعدادي از تكاليفي است كه به عهده فرزندان در باب احترام به پدر و مادر است. رعايت ادب و مقتضاي حقشناسي نسبت به عمري تلاش صادقانه و ايثارها، گذشت‌ها، دلسوزي‌ها و سوختن و ساختن‌ها كه والدين از خود نشان دادهاند، آن است كه در خانواده‌ها مورد تكريم قرار گيرند و به آنها بياعتنايي نشود.
پيامبر به جواني كه به خاطر نگهداري از پدر و مادرش نتوانست در يكي از جنگ‌هاي رسول خدا(ص) با مشركين شركت كند فرمود: يك شب و يك روز كه باعث آرامش دل پدر و مادرت شوي ثوابش از يك‌سال جهاد در راه خدا بيشتر است، پس دانشجوياني كه در راه جهاد علمي قدم برمي‌دارند بدانند كه يكي از اصول مهم در زندگي احترام به پدر و مادر است و در سايه اين توجه و احترام خداوند بهترين نعمت‌هايش را به شما ارزاني خواهد كرد و موفقيت در درس و زندگي را برايتان به همراه خواهد داشت.
يادتان باشد پدر و مادرتان شرايط درس خواندن را فراهم كرده‌اند و اگر جوانان قدر پيران را نشناسند و به جايگاه آنان حرمت ننهند، هم رشته‌هاى عاطفى پيوندهاى انسانى از هم گسسته مىشود، هم از رأفت و عاطفه و تجربه سالخوردگان محروم مىشوند، هم نشانه بىتوجهى خود به ارزش‌ها را امضا كرده‌اند.
