استاد حسین علیزاده، سال 1330 در جنوب تهران،محله سید نصرالدین دیده به جهان گشود.تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان حافظ در منطقه بازار تهران و موسیقی را در هنرستان موسیقی نزد استادانی چون هوشنگ ظریف، محمود کریمی، حبیب الله صالحی، علی اکبرخان شهنازی و حسین دهلوی فراگرفت. در سال 1349،پس از راهیابی به رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، از محضر اساتید دیگر همچون نورعلیخان برومند و داریوش صفوت استفاده نمود و هم زمان در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی نزد استادان سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبداللهخان دوامی موسیقی را دنبال کرد و با روایتهای دیگری از ردیف موسیقی ایران آشنا شد و نکتههای نوازندگی تار و سه تار را در سطح عالی فرا گرفت.
علیزاده از سال 1349، به تدریس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت و آثار متعددی نیز در همین زمینه ساخت و هم زمان در مرکز حفظ واشاعه موسیقی نیز به آموزش مشغول شد و ضمن همکاری با گروه سازهای ملی این مرکز ،گروهی را نیز به سرپرستی خود با نام " شیدا و عارف" تشکیل داد .شرکت در برنامه‌های موسیقی جشن هنر شیراز و تدوین و اجرای دستگاه ماهور توسط گروه مرکز حفظ و اشاعه (جشن هنر شیراز-1354) و "کنسرت نوا" با خوانندگی پریسا ( در سال-1356) حاصل کار این گروهها بود.در همین سالها بود که وی با ساخت و اجرای قطعاتی چون "سواران دشت امید" و "حصار" ،فرمی تازه را به موسیقی ایرانی ارائه داد.
در سال 1358 در کنار سایر هنرمندان عضو "کانون فرهنگی و هنری چاووش" ، در قالب "گروه شیدا " آثاری را ساخته و ضبط کرد . این آثار تاثیر شگرفی بر جریان موسیقی ایرانی در آن سالها گذاشت که از مهمترین آنها میتوان "چاوش 3 " را نام برد.
ساخت قطعه "نی نوا" برای نی و ارکستر زهی در سال 1362، نام ایشان را بیش از گذشته در محافل هنری مطرح ساخت.
سپس برای تحصیلات موسیقی به دانشگاه آزاد برلین رفت،در سال 1367 به ایران بازگشت و گروه "شیدا و عارف" را بازسازی و با این گروه،کنسرت شورانگیز را در تالار وحدت اجرا نمود که بعدها در آلبومی به همین نام و با آواز "شهرام ناظری " انتشار یافت.
علیزاده در زمینه‌ی طراحی ساخت سازهای ابداعی جهت افزایش و ایجاد تنوع در رنگ دهی سازهای ایرانی ، معرفی سازندگان آنها و استفاده از این سازهای جدید در آثارش تجربه‌های موفقی دارد که از آن میان میتوان به ابداع سازهای "سلانه" و "شور انگیز "اشاره کرد.
ایشان که سالها قبل در فکر تجربه‌های تازه در زمینه موسیقی آوازی نیز بود،با شکل دهی گروهی با نام " هم آوایان " این تجربه را توسعه داد.کنسرتهای متعددی را با این ترکیب،در داخل و خارج از کشور به صحنه برده و تا کنون در ساخت موسیقی چند اثر سینمایی،ازآن استفاده قابل توجهی نموده است.
آثار علیزاده چند بار نامزد جایزه معتبر "گرمی" شده اند.
تعدادی از موسیقی فیلمهای ایشان جوایز متعددی را به خود اختصاص داده اند.
استاد حسین علیزاده صرف نظر از حضور انفرادی و یا گروهی در جشنواره های مختلف بین المللی و برگزاری مبتکرانه تورهای بداهه نوازی در داخل و خارج از کشور که با استقبال بی نظیری مواجه شد، با توجه به نیاز و اشتیاق هنرجویان جوان در شهرهای مختلف، سایت رسمی و مکتب آموزشی خود را با نام "مکتب علیزاده " و با مدیریت سعید محمدی در تابستان سال 1390 پایه گذاری نمود که پس از چند ماه، در پاییز همانسال (24/9/1390) مراسم افتتاح و رونمایی از لوگوی مکتب، در شهرستان گرگان برگزار و همچنین اولین کلاس آموزشی ایشان در آن شهر دایر گردید.
اگر بخواهیم به چهار دهه زیست موسیقیایی استاد، نگاهی بیندازیم، به کنسرت های بسیاری در سراسر کشور و جهان و البته انتشار چندین آلبوم ارزشمند می رسیم.در کنار همه این دستاوردهای بزرگ هنری،ساخت موسیقی های سریال و فیلم را هم نباید از منظر دور داشت.
ثبت و ضبط یک اثر موسیقیایی
نزدیک به دو دهه است که در کشور ما،برخی از شرکت های نشر موسیقی به انتشارآلبوم هنرمندان از نظر گرافیک های هنری ،عکس های خلاقانه ، شناسنامه گروه و...اهمیت می دهند که این امر نه تنها به تبلیغات اثر کمک می کند، بلکه به ثبت و ضبط یک اثر موسیقیایی همچون یک کتاب، هویت فرهنگی می دهد.
دستخط های استاد
در لا به لای آلبوم های استاد و در کنار کتابچه های کوچکی که همراه با آلبوم ها منتشر می شوند، به دستخط های استاد می رسیم.دستخط هایی که در کنار لحظه لحظه ،اوج و فرود موسیقیایی هر آلبوم برای خودش داستان و روایتی دارد.به عنوان نمونه به این متن دقت کنید؛«تاریخ، گویای زندگی کدام دسته از انسان هاست؟آیا تا به حال شرحی بر حال و احوال انسان های گمنام در آن بوده است؟وشاید هم ظرف تاریخ گنجایش آن همه درد و رنج را نداشته است وهنر که گویای سرگذشت دوران های مختلف زندگی انسان هاست،اگر شرح حال همه آنها در آن نقش می بست با چه زبانی سخن می گفت؟...این متن گوشه ای از یادداشت استاد بر آلبوم «در آن سوی ..» است.اگر همین متن را بدون شنیدن آلبوم آن، مدنظر قرار دهیم بارها و بارها ارزش خواندن و باز خواندن دارد.
آلبوم «آن و آن» مزین به متنی ادبی...
حال این متن را با هم می خوانیم؛«یک لحظه/یک زخمه/یک روزن/می شکفد خورشید در دل/آن لحظه.../آن روزن/آن زخمه/می کشاند،می رباید،می رهاند تا ابد/آن و /آن..»شعری تاثیرگذار،اما این قطعه شعر در کتاب یا دفتر ادبی نیامده است.آلبوم «آن و آن» مزین به این متن ادبی با استواری یک قطعه شعر است.با هم به سراغ آلبوم «بی تو به سر نمی شود» می رویم.آلبومی که معروف با نام استاد شجریان است. دفترچه کوچک این آلبوم با این متن ادبی آغاز می شود.«با مهر و مهربانی شروع شد./روز دیدار،روز نغمه ساز،روز همنوایی/بی اختیار نوا سر دادیم/نوایی عطر آگین،عطر دوستی ها،عطر خاطرات/صداها،در هم آمیخته می شد؛با من صنما دل یک دله کن»...این متن نیز بازهم از استاد علیزاده است و این در حالی است که در این آلبوم، علاوه بر استاد شجریان و علیزاده،کیهان کلهر و همایون هم همکاری دارند، اما این علیزاده ادیب است که دست به قلم می شود.
محقق و جستجوگر ادبی
استاد در کنسرتی که در پیش دارند قرار است قطعاتی را به صورت بداهه بنوازند و در سیزده سال پیش در یادداشتی برآلبوم راست پنجگاه می نویسند؛«موضوع بداهه نوازی از موضوعات بسیار مهمی در موسیقی ایرانی است که برخورد با آن به خصوص در مراکز آموزشی دولتی به صورت بلاتکلیف باقی مانده است.
در تمام مقالات،گفت و گوها و در تمام پژوهش ها این عنوان به چشم می خورد:«بداهه نوازی از مهمترین ارکان در موسیقی است»،اما در عمل در هیچ جا روی آن تکیه نمی شود...»با خواندن متن، یک محقق و یک جستجوگر در ذهن تداعی می شود.آواز گنجشک ها، یکی از آثاری است که پس از اکران فیلم ،آلبوم موسیقی آن نیز منتشر شد.باز هم نثر و نظم توامان استاد؛«شاید که خلق زیبایی ها،آشکار شدن زشتی هاست/خشونت فقر/خشونت تنهایی/خشونت زندگی و .../همه و همه در تقابل با زیبایی ها تاب مقاومت ندارند...»و هستند از این دست نوشته های استاد که فارغ از موسیقیدانی وی،از یک انسان ادیب حکایت می کنند؛ انسانی که حتی در گذاشتن نام آلبوم هایش نیز وسواس دارد؛نام هایی چون؛«راز نو»،«نوبانگ کهن»،«ماه و مه »،«در آن سوی»...که همه و همه از یک موسیقیدان روایتگر و شاید هم روایتگر موسیقی حکایت دارند.
