رپ فارسي بعد از سالها فعاليت زيرزميني در مسير قانوني شدن قرار گرفته است، آن هم با نام «گفتاواز» كه حتي از نوع بيان و پوشش رپخوانها عجيبتر است.
اصرار بر واژهگزيني براي برخي از اصطلاحات بيگانه وارد شده در زبان محاوره و ادبيات روزمره مردم باعث شده است تا با ابداع نو واژههاي فارسي، مردم با شنيدن نام آنها متعجب شده و حتي از آنها به عنوان ابزار سرگرمي و مزاح استفاده كنند. نمونه جديدي از اين نوع جايگزيني واژهها درباره موسيقي رپ اتفاق افتاده است. سبك موسيقي رپ كه خاستگاه اوليه آن به اعتراضات ضد نژادپرستي سياهپوستان باز ميگردد، يكي از محبوبترين و در عين حال ممنوعترين نوع موسيقيهاست؛ موسيقي اعتراضي كه به سرعت سر از گروههاي مافيايي توليد و توزيع مواد مخدر درآورد و ادبيات به كار رفته در متن آن حاوي برخي از ركيكترين توهينهاي جنسي نيز ميشود. فعاليت رپرهاي ايراني تا به حال جنبه زيرزميني داشته و تنها فعاليتهاي مجاز آنها را ميتوان در چند سريال تلويزيوني مشاهده كرد كه تاثير زيادي در آشنا شدن مردم با سبك داشته است. اما از آنجايي كه معمولاً پديدههاي نو در ايران تنها زماني كه در بين مردم جاي خود را باز ميكنند، تلاش براي پيدا كردن واژهاي فارسي براي آنها آغاز ميشود، اين بار نيز براي موسيقي رپ نام «گفتاواز» انتخاب شده است. گفتاواز كه در بيان اول حتي شباهتي به واژههاي متداول زبان فارسي ندارد، بهنوعي توصيف نوع اجراي موسيقي رپ است؛ موسيقي كه در آن معناي جملات بيشتر از ريتم و آهنگين بودن آنها مورد توجه قرار ميگيرد.