يكي از دعاوي رايج ميان مؤجر و مستأجر، عدم تخليه مكان اجاره داده شده در پايان قرارداد اجاره است. در اين موارد مؤجر بايد با طرح دعوي در مراجع قضايي، خواستار تخليه مستأجر و پرداخت اجرتالمثل ايام تصرف بيمورد مستأجر شود، البته بايد در اجارهنامه امضاي دو نفر شاهد وجود داشته باشد تا شوراي حل اختلاف به دادخواست رسيدگي كند. در قانون آمده كه مستأجران بايد طوري از خانه يا مغازه استفاده كنند كه خسارتي به آن وارد نشود، در صورت ورود خسارت، مستأجر خودش بايد آن را جبران كند. اگر مستأجر براي شغل خاصي مغازه را اجازه كرده باشد (مثلاً طلافروشي)، حق ندارد بدون موافق مؤجر، شغل خود را تغيير دهد و مثلاً به در و پنجرهسازي مشغول شود. اگر مؤجر با تغيير شغل موافقت نكند، ميتواند قرارداد اجاره را فسخ كند، شوراي حل اختلاف موظف به رسيدگي به دعاوي تخليه اماكن مسكوني است. در اين شورا سعي شده تا با كمترين تشريفات، دستور تخليه فوراً صادر شود و به پروندهها نيز به سرعت رسيدگي شود. پس از صدور حكم تخليه و قطعي شدن آن، مستأجر مكلف است ظرف 10 روز محل را تخليه كند و اگر تخليه انجام نشد، اين كار به دستور دادگاه و با حضور مأموران اجراي احكام (كلانتري محل) انجام ميشود.