وحيد مهري
شبكه ماهوارهاي پرستي وي فعاليت خود را از 11 تيرماه سال 86 آغاز كرده است و با هدف به وجود آوردن پلي ميان فرهنگهاي مختلف، برنامههاي متفاوت و متنوعي تهيه و توليد ميكند. در كنار هدفگيري عموم مخاطبان و افكار عمومي جهانيان، ساكنين غربي كره زمين از مهمترين مخاطبان مورد هدف اين شبكه هستند و يكي از برنامههايي كه توانسته است ارتباطي مؤثر با اين دسته از مخاطبان و علاقهمندان به سياست و آينده سياسي جهان برقرار كند «A simple question» است كه برنامهايست گفتوگو محور. محوريت اين برنامه بر نظرخواهي از مردم لندن حاكم است و در عرض 25دقيقه در بخشهاي مختلف نظرات جمعي از شهروندان شهر لندن به سمع و نظر مخاطبان ميرسد.
آغازگر برنامه تيتراژي گرافيكي است. حجمي مكعبي به عنوان پرسوناژ در ميانه تيتراژ قرار دارد كه در يك سوي آن چهره مردمي به نمايش در ميآيد كه در حال مصاحبهاند و در سوي ديگر آن لوگوي برنامه و نيز سؤالات و خواستههاي مردمي حك شدهاند. يك موسيقي مهيج جاز تيتراژ را همراهي ميكند كه در جذب مخاطب غربي بسيار مؤثر است. موسيقي مطابق با ذائقه مخاطب اروپايي انتخاب شده و از پتانسيل خوبي براي جذب اين گروه از مخاطبان برخوردار است.
اين برنامه در خيابان ضبط ميشود و در هر بخش از برنامه مجري در گوشهاي خاص از خيابان يا جادههاي درون شهري در قاب قرار ميگيرد. تغيير لوكيشن تصويربرداري در بخش صحبت هاي مجري و نيز انتخاب خيابانها و حركت اتومبيلها، پيامي مبني بر حركت رو به جلوي بحث با خود به همراه دارد. مكانهايي كه براي ضبط گزينش ميشوند، جذاب هستند؛ چراكه مجري در كنار خيابانها و جادههاي سرسبز و نيز اماكن مدرن و... قرار ميگيرد. زماني كه مجري در قاب قرار ميگيرد، بيوقفه بحثي را آغاز ميكند و بدون اينكه فرصتي به مخاطب دهد، او را با برنامه همراه ميكند. Lembit opik وظيفه اجرا را بر عهده دارد. او به قوانين و نقاط عطف اجرا كاملاً آگاه است و با بهرهگيري از توانمنديهاي خويش به اجرايي پرانرژي و قابل قبول ميپردازد. نبض برنامه در دستان اوست. او در بخشهاي مختلف و كاتهاي طراحي و فكر شده، به سراغ مخاطب آمده و در جهت تكميل يا توضيح نظرات مصاحبهشوندگان و نيز طرح سؤالي نو، كمك ميكند تا ريتم برنامه از ضرب نيفتد و ضرباهنگ مناسبي داشتهباشد. زبان بدن و حركات دستان مجري در برقراري تعامل ميان او و مخاطب بسيار مؤثر است. اجراي او گرم و توانمند است و براي بدنه برنامه جذابيت به ارمغان ميآورد. ريتم حرفها و نظراتش تند است كه باز هم به تمپوي دروني برنامهاي از اين دست ياري شايان ذكري ميرساند.
كارگرداني و تدوين اين برنامه با وجود نام ساده برنامه يعني «يك سؤال ساده» اصلا ساده نبوده و تنوع و سرعت تغيير صحنهها با انديشه و حساب شده، بر جذابيت كار ميافزايد. تدوينگر با كاتهاي به موقع و به تصوير درآوردن تصاوير يكي پس از ديگري تلاش كرده تا مخاطب را تا آخرين لحظه پاي تلويزيون حفظ كند. او كوشش ميكند تا اين برنامه جدي بهرغم موضوع و فرم آن از تنوع برخوردار گردد.
بخش عمده برنامه تعلق دارد به مصاحبه مردمي و نظرخواهي از آنان درباره مسائل روز دنيا به خصوص امريكا و انگليس و ارتباطات آنان با ساير سرزمينها و نيز مسائل سياسي جاري. تعداد بسياري شهروند مصاحبهشونده در اين بخش حضور دارند و در ارتباط با مسائل ابراز عقيده ميكنند كه زمان مناسبي در اختيار آنها قرار ميگيرد. نظرات هر شخص اما در فواصل زماني مشخصي يكي پس از ديگري و به صورت ضربدري پخش ميشود.
در ميان اين افراد، صاحبنظراني در عرصههاي مختلف اجتماعي قرار دارند كه در جهت تكامل صحبتهاي شهروندان ابراز عقيده ميكنند. حضور اينگونه اشخاص تكيهگاهي براي عقايد شهروندان محسوب مي شود و بعضاً مهر تأييدي است بر نظرات آنان يا ايضاح بيشتر و تعميق پاسخ ها. حضور افراد از طبقههاي مختلف اجتماعي مي تواند افق درستي در مقابل چشمان تماشاگر قرار دهد و به تصحيح عقيده او منجر شود. او در نهايت توانايي پيدا ميكند تا خود بر مبناي منطق در ارتباط با موضوع تصميم گرفته و فارغ از نظام سلطه رسانهاي غرب تصميم بگيرد.